معلمم رو خیلی دوست دارم همیشه به یادشم وبراش گریه می کنم حالا توی تعطیلات حالم خیلی بدههههه
دلم میخواد بغلشون کنم فقط یک بار دیگه... حتی شده یک ثانیه در آغوش بگیرمشون وآروم بشم...
دلم تنگه واسشون حالم خیلی خیلی بده براشون می میرم دلم می خواد صداشون بشنوم ودوباره سر کلاسشون بشینم وبه درس ادبیات گوش بدم نمیخوام بهار تابستون برم خوش گذرونی بیرون می خوام برگردم مدرسه همون مکانی که احساس آرامش ومحبت در کلاس ادبیاتش پیداست.... 😭😪
😐😐😐
چندسالته😐
چن سالته😂😂😂😂😂😂😂
از اون حرفا بودها 🫤
بعد ده سال گاهی خواب مدرسه رو میبینم از خواب میپرم خداروشکر میکنم همش خواب بوده😂
خب بنده خدا دلش برای معلمش تنگ شده همه پریدید بهش.......
منم معلممو تا حالا از نزدیک ندیدم و ناراحتم با اینکه مدرسم تموم شده
چه ویژگی جذابی تو کلاس ادبیات هست که کلاس برات آرامش داره؟
میخوام از تجربیاتت استفاده کنم
وجود معلمم واسم آرامش داره همین که صحبت میکنن هر کلامشون باعث خوش حالی من میشه
خیلی خوشگلن، مهربونن، شوخی میکنن درکل دوسشون دارم هرچی باشن همون معلم دوست داشتنیم هستن حتی اگه عصبانی بشن بازهم برای من عزیزترین فرد زندگیم هستن دارم جدی میگم شاید باور نکنید اما اندازه مامانم وشاید بیشتر دوسشون دارم میدونم گناهه که از مادرم بیشتر دوسشون داشته باشم اما چیکار کنم دست من نیست
احساساتم اینه
