عروسمون خیلی مودب و محترم هست ولی از طرفی دختر با اعتماد به نفس و جسوریه.
یه دوبار سر موضوعی احساس کردم شاید باعث ناراحتی ش شده باشم و از روی ادب عذرخواهی کردم. بعد ایشونم جواب پیامم رو داد، ولی یه جوری حس کردم مدل پیام دادن من و ایشون حالت خوبی نبود. من یه جور با دست پایین گرفتن خودم پیام دادم، ایشون ولی بااعتماد به نفس و کوتاه و رسمی جواب داد.
حقیقتش در مورد یکی دونفر دیگه هم از اطرافیانم اینطوری پیش اومده قبلا. مثلا خواهرشوهرم. من پیام میدم مثلا با آب و تاب عذرخواهی اون بعد یه ساعت جواب میده طوری نیست، یا اون یه کلمه میگه ببخشید ناراحت نشی، من کلی پیام میدم نه عزیزم چه حرفیه خودت رو ناراحت نکن فلان، یا یهو بامحبت پیام میدم(اصولا من عزیزم و این چیزا خیلی هستش تو پیامم به نزدیکانم) بعد ایشون خشک جواب میده. خب یهو میخوره تو ذوقم و حس بدی پیدا میکنم. رابطه م الان با خواهرشوهرم خوبه، ولی خب یه مرزی دارم و اجازه نمیدم از اون مرز جلو برم و صمیمیت و نزدیکی زیاد داشته باشم. حتی گاهی یهو حواس میدم به خودم و عزیزم و کلمات صمیمی رو پاک میکنم تو پیام، یا جلوی خودمو میگیرم یه حرفی مشورتی تعریفی رو اصلا نمیگم.
خلاصه که فکر میکنم برای عروس خانم هم از اول باید حواسم باشه شان و اعتماد به نفسمو حفظ کنم و کمی سنگین رنگین تر باشم:/
