شغلت چیه

شغلم هست خواندنِ درس

درس و زهرمار و کوفت و درد خواندن

نمیدانم کی تمام می‌شود این درس

از بس که خوانده ام سرخورده شده ام از درس

درس خواندن درآمدی ندارد

و پس شغل من پولی ندارد 

شغلِ سخت و دردمند

فعلا ندارد پولی هدفمند

مادرم گوید که نگران مباش

این ها را به جان بخر و فسرده نباش

تو داری تبرِ موفقیتت را تیز میکنی 

تو را داری آینده ات را میسازی

شاید زین ۱۲ سال ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان

و آن ۱۴ سال تلاش برای کسب مدرک و دکترا و مقام

نیاید درآمدی در تو

و نباشد نون و آبی بر تو

اما هیچ غصه مخور

این راه برو قهوه مخور

گر غم داری در راه رسیدن به هدفت

گر شک در راهِ رسیدن به هدفت

غصه نخور و جایش چای بخور