از اینکه با داشتن موقعیت خوب هیچ پیشنهادی ندارم. ۲۸ سالم شده ی آدم جدی نیومده سراغم. ی پیشنهاد جدی نداشتم. شاغلم تو اجتماعم درس خوندم به خودم میرسم خانواده خوبی دارم ولی اصلا هیچکس منو نمیبینه. بعد دخترای از من کوچیکتر بچه دارن یا دارن ازدواج میکنن بماند که هم سنام بچه ۵_۶ ساله دارن. منم آدمم منم دلم میخاد ی ازدواج خوب داشته باشم با ی آدم خوب. گناه من چیه
بخدا کسایی و میبینم ک ازدواج کردن اصن دهنم وا میمونه طرف نه درسی خونده نه شاغله خیلیم سادس همینطور از لحاظ عقلی دیشب نامزدیش بوده درسته ک من هیچوقت همچین آدمی و قبول نمیکنم ولی خب بهم میخورن خوشبخت بشن ولی خب چرا یکی نمیاد که بهم بخوریم