10روزه به قهریم.حتی یک کلمه حرف نزدیک.پولم گفته ازم نخواه...البته درآمد دارم.فقط میپذم میزارم جلو اونو پسرم..جامم جدا نکردم.مثل سنگ میمونه....منم اصلا تمایلی بهش نشون ندادم در صورتی که تو دلم آشوبه.خیلی تو طول روز گریه میکنم...خیلی تنهام و همش میخوابم.عصبی شدم.خونه پدرمم برم همش میپرسن چرا تنها اومدی....خستم.مقصرم خودشه.گرچه پر هم میشه از سمت خانوادش
سره چیقهرین
احتمالا دفعه های قبل تو پیشقدم شدی برا همین عادت کرده
چرا گذاشتی انقد طولانی شه قهر خیلی بده میفهممت منم اصلا نمیتونم حالم بد میشه ب نظرم ی کاری کن دوس بشید
این شکلی که نمیشه باید برین مشاوره
موضوع چی بوده؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
