10روزه به قهریم.حتی یک کلمه حرف نزدیک.پولم گفته ازم نخواه...البته درآمد دارم.فقط میپذم میزارم جلو اونو پسرم..جامم جدا نکردم.مثل سنگ میمونه....منم اصلا تمایلی بهش نشون ندادم در صورتی که تو دلم آشوبه.خیلی تو طول روز گریه میکنم...خیلی تنهام و همش میخوابم.عصبی شدم.خونه پدرمم برم همش میپرسن چرا تنها اومدی....خستم.مقصرم خودشه.گرچه پر هم میشه از سمت خانوادش
خدا لعنت کنه کسایی که نمیذارن زندگیا شاد و ارام باشه و اتیش میزنن به زندگیا
واقعا.من با خونه نداشتند بسازم با ماشین نداشتنت ...با اخلاق بدن...بعد تو سر این چیزا قهر کنی..حالا آقا میگه تو پول بده ماشین بخریم باهم ولی بنام اقا.....منم داغ کردم