جایی میریم نمیتوانم کنترل کنم مثلا شیرینی میران هعییی میره دوباره برمیدارد هی میگم به زور پیش خودم بشین راه نرو نریزهِِِ زمین لج میکنه ...هر چی هم تو قالب قصه و ..قبل مهمونی رفتن میگم گوش. نمیده بعد انقدر بهش تذکر دادم خواهرم هعییی دعواش میکنه و نکن دست نزن
طبیعیه بچه سه ساله رو نمیتونی ور دل خودت بشونی
بعد خونه خودمون دستشویی کردنش نرمالخ اما مثلا خونه مامانم ده دقیقه یکبار میگه جیش دارم میریم قطره ای جیش میکنه میاد
بچه اس دیگه همه بچه ها همینطورن ،بزرگترها باید عاقل باشن
بعد دیروز جایی بودیم این و کیک یزدی برداشت مامانم و ابجیم چنان نچ نچ کردن وای الان نیریزه خونه مردم من کلا خودمو اضطراب گرفتم
باور کن اینا خیلی عادیه.
همه بچهها حرف گوش کن و توسری خور نیستن.
لجبازی فقط با مهربونی درمان میشه. هرچی تذکر بدی بدتره.
خودتو به ناراحتی بزن که دلش بسوزه. اما تشر نزن.
بخدا که اکثر بچهها همینن. حتی خودتم ممکنه همینجوری بوده باشی.
پس آرامش داشته باش. یه کمی بیخیال باش.
خواهرتم چیزی گفت مهم نباشه. بخدا عادیه اینا.
بچهداری یه بخشیش همینه
ببین یا ی مدت کمتر خونه کسی برو پارک برو بیرون ولی خونه نه
یا تا فهمیده نشده همینه
ی راهش هم اینه قبل رفتن خونه بقیه تو راه براش خوراکی بخری که اونجا سیر باشه یا تو کیفت باشه همونجا سریع بدی که بیخیال خوراکی اونا بشه
بریزه به درک.
بعد که شیرینیو خورد برو از میزبان جارو.دستی بگیر جارو کن.
بهتر از حرص خوردنه. ۴۰ سالش نیست که بشینه باشما بحث اجتماعی کنه. پامیشه بازیگوشی کنه الحمدلله که گوشهگیر و پخمه نیست.
به خواهر مادرتم چیزی نگو. فقطططط آرامشتو حفظ کن.
تو ۲۰ سال و ۳۰ سال دیگه هم مادری. باید برای اون موقع هم اعصاب و آرامش ذخیره کنی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
55 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
