به نظرتون زندگی بدون بچه چطوره

به نظرم شما یه تجدید نظر کن واسه افکارت 

خیلی غیر منطقیه حرفتون

من خیلی مخالف بچه بودم دوست داشتم اما میگفتم حالا حالا ها نه اصلا کاری با حرف مردم و فامیلم نداشتم رک جواب بقیه روهم میدادم اما شوهرم عشق بچه بود چون ی جنین چندماهه هم ازدست داده بودیم اوایل ازدواج سراینکه من میگفتم نه این آخریا شروع کرد ناراحت شدن ب حدی ک فکر میکرد من از ادامه زندگی باهاش منصرفم ک بچه نمیخوام ..خلاصه خب مشکلم داشتم ووقتیم رفتم گفتم خانوم دکتر نمیشه ی دوسال دیگ صبر کنم گفت رفتی سال دیگم اومدی باید ده سال دیگه منتظر بچه باشی ..من خداروشکر مداوا شدم باردار شدم حتی ماه های اول حسی بهش نداشتم اما الان میمیرم براش جونم برا دخترم میدم وهرکاری میکنم که بهترین آینده و زندگی براش فراهم کنم

[QUOTE=359336171]خیلی  راضییم اصلا پشیمون نشدیم .برگردم عقب بازم همین تصمیمو میگیرم [/QUOTEمیتونم بپرسم چند سالتونه؟

شما تجدید نظر کن فرزند آوردن دستور خداونده

حرف مردم واسم مهم نیست .دیگه خانواده هامون قانع شدن و احترام میزارن به تصمیممون مادرشوهرم که بهم میگه خیلی عاقلی🙂

تعریف نباشه انقدر هنر دارم انواع و اقسام کارای هنری انجام میدم

اخه خیلی‌هاشون میگن توان مالی داریم البته بماند بعضی‌ها میگن باید حتما تو قصر زندگی کنیم و ماشین آنچنانی داشته باشیم و بتونیم مسافرت خارج از کشور بریم 👉اینها هم زندگی زو خیلی سخت گرفتن بعدها هم پشیمون میشن که دیر شده

ولی اینهایی که میگن توان مالی داریم  اما چون نمیتونیم آزادانه بگردیم بچه نمیاریم منوحرفم با اینهاست  فکرشو بکن ده دوازده سال زندگی مشترکشون رو شروع کرده هنوز از این می‌ترسه که اگر بچه بیاره دیگه نمیتونه راحت بخوابه راحت بگرده خب هنوز به بلوغ فکری نرسیده وهمش ریشه در کودکی داره که مسولیت پذیر بار نیومده و فکر میکنن بقیه دارن بچه هاشون رو عذاب میدن