ببین منم شرایط تورو دارم. الان دوساله که طبقه بالاشونم. اخلاقشون بد نیست ولی مشکلاتی هم هست. اوایل توقع داشتند من دائم برم پایین. مادرشوهرم هر وعده یک بشقاب غذا میداد واسه شوهرم. فالگوش وایمیساد. یکم دخالت میکردند. ولی من واقعا جلوشون وایسادم اصلا صمیمی نشدم. کم کم اونام عادت کردند. الان هفته ای یکبار یا دوبار میرم مثل مهمون سر میزنم اتفاقا خیلیم احترام میذارن. کاری هم داشته باشند از من توقع ندارند
حتی اگرم خوب هم باش بازم دردسره.
بعضیا از ترس اجاره نشینی تن به اینکار میدن. و مجبورن میگن خوبه
ولی حقیقت اینه که تو حتی شاید یه مهمونم نتونی بیاری خونت مثلا شاید خواستی یه شب مادر پدر خودتو دعوت کنی کل ساختمون ازت انتظار دارن.... (این تازه یه نمونه مثاله)
حالا بعضیا هستن صبرشون خوبه با همه چی کنار میان. بستگی به خودت داره... من خودم نمیتونم
من باشم میرم اجاره ولی اونجا نمیرم
و اینکه بری اونجا موندگار میشی نمیتونی خونه بخری
من الان دو ساله با مادرشوهرم ت ی ساختمون میشیم ... دوسالم ک نامزد بودیم اصلا ت این مدت بهم بی احترامی نکرده همیشه هم محبت میکنه بهم خیلی دوسش دارم خیلیم راضیم ک باهاش زندگی میکنم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
4 ثانیه پیش
5 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
