دوست ندارم زیاد صحبت کنم
تنهایی دوست دارم
تاریکی دوست دارم
نمیتونم احساساتم بروز بدم
ن خانواده درکم کردن ن همسرم
من کلا یکی دوتا دوست صمیمی دارم ولی دلم نمیخاد پیام بدم بهشون دلم میخاد خطمو عوض کنم هیچ کس شمارمو نداشته باشه🥲🥲🥲
من یه ادم فوق العاده درونگرام که اضطراب اجتماعی هم دارم.
فوق العاده کم حرف
یعنی تا کسی هزم سوال نپرسه حرفی نمیزنم...
هر سری هم توی بروز احساساتم یکم پامو فراتر میذارم کل روانم،سیستم زندگیم و تموم فکر و ذکرم بهم میریزه
من امروز برای اولین بار بعد از دو سال که توی یک جمعی هستم،شروع کردم به حرف زدن
الان از صبح معزم داره منفجر میشه
از فکر این که چرا حرف زدم؟
چرا زیاده روی کردم؟
لحنم بد بود؟چرت و پرت گفتم؟
شاید درک این حرفا برای خیلیا سخت باشه
اما من واقعا دارم عذاب میکشم😔
برای من تماس تلفنی برقرار کردن خیلی سخته..ترجیح میدم اگه با کسی کار دارم بهش پیام بدم و متقابلا اوناهم به من پیام بدن اکثرا تماسارو بی جواب میذارم بعدش پیام میدم میگم ندیدم زنگ زدی..دلم میخواد همیشه تنها باشم تاریکی رو خیلی زیاد دوس دارم..توی صحبت با بقیه بیشتر شنوندم تا گوینده..از بودن توی جمع فراریم ارتباط برقرار کردن با بقیه برام خیلییی سخته..تو زندگیم شاید سر جمع با ۵ نفر آدم راحت باشم..با کسی رفت و آمدی ندارم عروسی و مهمونیارم به بهونه درس میپیچونم کلا تو خودمم
من برون گرا به شددددت
تایپیک ها رو خوندم
خدایی اش چه دنیای عجیبی دارید
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
7 ثانیه پیش
7 ثانیه پیش
9 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
