پس مشخصه که آدمی نیست که بخواد سر بار شه ولی شرایطش مجبورش کرده ، ببین اگر در نهایت مجبور شدین ازش مراقبت کنین و براتون امکان داشت اینکارا کنید ...
دایی من الان از مادربزرگم مراقبت میکنه قبلا خونه ش اپارتمانی بود خونه مادربزرگم را فروخت البته بیشتر هزینه هاش خودش پرداخته بود ی خونه ویلاایی خرید ی اتاق براش حالت سوییت درست کرد که ی در به حیاط داره و ی در به هال خونه شون ی وقت بقیه میخوان بهش سر بزنن خودش همه چی داره زحمتی برا زن داییم درست نشه ولی بنده خدا با اینکه ۳۰ سالشه خیلی انسانه همه جوره بهش میرسه
نه اجازه نده بگو من واسه همیشه نمیتونم نفر سوم تحمل کنم حقم دارم اینکه من تنهایی و دونفره خودمو داشته باشم
فکر فروش خوگه از سرشون بگو در کنن اول تکلیف جای مامانشون معین کنن
من که شرایطم همیشا همین جور نیس بچه دار میشیم خسته میشم بالاخره واسه تقسیم همه یکسان واسه نگهداری...
اگه از حقت دفاع نکنی بعد میشی آدم بده ه ه
یادت باشه
چون عصبی میشی
فقط خیلی با احترام و آرامش حرفت بزن را همسرت
بگو که مامانش رو دوس داری ولی مامانش خونشو داشته باشه من مطمین نیستم از اینکه تنهایی خودم فقط قبول مسولیت کنم و رقیه فقط نگاه و انتقاد
بزار یه مدت از مرگ همسرش بگذره
واسش خواستگار جور کن
خدایی مادرشوهر خوبیه
هیچ کس اینجوری نمیگه و همه وظیفه میدونن
مامانم همیشه بهم میگه مراقبت کردن از سالمند خیلی خوبه خدا خیلی دوستت داره کلی برات جبران میکنه بعدا پیش خدا عزیز میشی
به نظرم اگه میگی آدم خوبیه اشکال نداره اجازه بده بمونه خونتون
دوستت داره که باهات حس راحتی بیشتری میکنه تا اون بچه هاش
خصوصا اینکه میگی گریه هم کرده پیشم
اصلا قبول نکن اولش لطف و تشکر ازت میکنن بعد یه مدت متوقع میشن و طلبکار .به شوهرت بگو همه بچه ها تو نگه داشتن سهیم باشن
چند سالشه؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
40 ثانیه پیش
42 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
