اسباب کشی مادرشوهرم ایناس ومن اصلانرفتم کمکشون دیشب اون طرفابودبم بعدگفتن فرداصبح میریم برای اسباب کشی من دقت نکردم که امشب میخوان اسباب کشی روشروع کنن وسایلوجمع کنن واصلابه عقلم نکشیدبگم بیام کمکتون من 2ساله ازدواج کردم حالااومدم توماشبن شوهرم میگه چراتعارف نکردی بگی بیام کمک الان ازدیشبه عذاب وجدان دارم که چرادیشب نگفتم بیام کمکتون امروزصبح هم اسباب کشیشون ادامه داشت بعدهمسرم خونه مابوددیشب میخواست بره صبح خونه اوناگفتم منم بیام کمک گفت نه میای تودست وپاازیه جهتایی راست میگه چون من به اون صورت کارازدستم برنمیادتابه حال اسباب کشی نکردم از8سالگیم توهمین خونه ایم ولی من الان به شدت عذاب وجدان دارم وحالم بده وابنم بگم 20سالمه
بگو اوولولولوعه میچرخه
وظیفه ای نداری بری
ناهار و شربت و فلاکس چای اماده کن برو یه ذره تو دست و پاشون بچرخ همین هم خوبه
البته من ازتعارف الکی بدم که ازته دل نباشه من دیشب واقعاتوراه بودیم وبیرون بودیم اوناساعت11شب تازه میخواستن وسایلشونوجمع کنن حسته بودیم نمیتونستم کارکنم تعارف نکردم والان ناراحتم
خودتو ناراحت نکن
از طرز گفتنت مشخصه ....ناخواسته این اتفاق افتاده
شما پشتیبانی باش
غذا درست کن ببر یا بفرست
تو اسباب کشی غذا و نوشیدنی و چایی خیلی مهمه
برای شب هم کوکویی یه چیزی اماده درست کن
شوهرت ببینه پختی ولی نیومده ببره
بعدا هی بهت تیکه و کنایه نزنه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
