به شوهرم بگم ....

تنها چیزی ک میتونم بهت بگم و تجربه شده 

از حق خودت نگزر مهریه رو نبخش بچه خیلی 

مسعولیت برات داره 

اگه بعد طلاق به مشکل برنمیخوری بنظرم بهتره

نمیشه عزیزم.اگه بخواد بیاد دیدنش حتی حضانتش با شما هم باشه باز میتونه از دادگاه اجازشو بگیره.شاید شوهر بدی باشه واسه شما ولی نمیتونی از زندگی بچه ات حذفش کنی کلا.متاسفانه هست،همیشه هست دیگع

میخوای بعدطلاق  زندگی راحتی داشته باشی بچه بندازروش بگومال خودت مهریه توهم قسط بندی میکنن طلاق توبگیرخلاص

پس میتونی بچه رو ازش بگیری . واقعا تحمل دوری بچه سخته . 

شده ۹ سالگی.

بچه رو بذاره زیر دست نامادری؟؟؟؟ اونوقت یک شب راحت میتونه سر رو بالشت بذاره، راحت میتونه یه لقمه غذا از گلوش بره پایین؟ که آیا نامادری به بچم غذا داده یا گشنه هس، ازدواجش مهم هس یا یک عمر روح و روان و آینده بچش، البته من از دید خودم که یک مادر هستم میگم حتی یک روز هم بچم رو دست هیچکس نمیدم

چه بی احساس بچه رو چکار کنه پس مادرشه باید پیشش باشه 

این وسط بچه مهم تر از همه چیزه

ما ترکا میگیم بچه از مادر یتیم میشه

مواظب بچت باش

ببخش بعد این مادر چه گناهی کرده یا کلا تمام مادرانی 

ک جدا میشن با وجود بچه عمر و زندگی و جوانیشون 

بریزن ب پای بچه !بچه بزرگ میشه میره پی زندگی 

خودش 

ما میگیم بچه از مادر آواره میشه 

پس بچشو چکار کنه؟؟ 

وای اینجا چقدر راحت میگن بچت رو ول کن، تورو خدا شماهایی که میگین بچه مسئولیت داره، بندازش رو دوش پدرش، مادر شدین یا نه هنوز؟؟؟؟؟؟  بچه بیگناه که خودش نخواسته بیاد این دنیا، حالا که دنیا اومده از نظر من موقع طلاق تحت هر شرایطی بچه باید با مادر باشه، چطور مادرها میتونن از بچشون بگذرن، چطور میتونن زیر دست نامادری بذارنش، چطور اصلا راحت زندگی میکنن، نمیگن الان بچمون چشماش دنبال ما میگرده؟؟؟؟ نمیگن موقع گشنگی تشنگی ناراحتی مریضی، هیشکی هیشکی هیشکی پناه لچه نمیشه جز مادرش، بچه همیشه دنبال مادر میگرده، بچه همیشه به پر و پای مادر میچرخه حالا هرچقدر پدر نمونه باشه، بازم میگم من در مقام یک مادر این حرف رو میزنم از گشنگی بمیرم هم میرم گدایی میکنم نون خشک میخورم اما بچم رو پیش خودم نگه میدارم حتی یک روز هم بدون خودم جایی نمی آرمش، لطفا ریپ نزنین نمیخام بحث کنم یکی هم ناراحت کنم، فضای مجازی رو ببینین پر از نامادری های بدجنس هس 

سلام حضانت که تا هفت سالگی با خودتون هست. اگر از نظر مالی مشکل نداریمی تونی ببخشی ولی حضانتشو طوری بگیر که دائمی باشه و دیگه نتونه پس بگیره. چون همسرت هیچی نداره نهایت چند تا پیش قسط میدن بقیه هم چند ماه یکبار قسطی می کنند.