بلخره احتیاط شرط عقله .
البته حسارت نشه.نمیشه بگیم میرم تو اتیش چون امام پشت هممونه .
سال ۸۹ مادر بزرگم میره مکه ی خانمی توکاروانشون اونجا رفت کرفت .هنوزم ازش خبری نیست.
همین اتفاق سال ۸۸ هم افتاده بود .
چون اعراب غیر ایرانی به شدت عاشق زنای ایرانین.
واقعا نمیشه احساسی تصمیم گرفت