من برا هر کاری رو شوهرم حساب کنم یا پشتمو خالی میکنع یاگند میزنه بهش یا روانتو میریزه ب هم تا انجامش بده! تو این شهر غریبم شهر کوچیک و فرهنگ پایین هستن تا از فامیلم یا لهجم میفهمن اینجایی نیستم حس بدی بهم دست میده دوس ندارم تنها برم جایی
کدوم شهری
خیلی دلگرمی میده
انرژی مثبته
یعنی اینقدر آرامش داره تو بحران که منه استرسی برام حکم داروی آرامبخش داره
چیزاییک ت خونه پدرم نبود اینجا هست و ب گردنش گرفته اگه یکی از اعضای خانوادم دخالت کنه
ت خونه پدرم زندانی بودم
چاق کردن قلیون
ابمو بیاره (اب خوراکی ک میزارن بالای سر موقع خوابمنظورم اونه😑)
غذا داغ کنه
اینا
شوهر من اگه عرضه داشت تاحالا پیدام کرده بود عقدم کرده بود فکر نکنم بشه روش هیچ حسابی کرد
کارایی ک خودم نتونم انجام بدم
یا کارایی ک بخواد جواب کسیو بده و حقمو بگیره و اینا
البته همیشه مجبورم میکنه خودم برم ولی خب
من شهر بزرگ غریبم
لهجه هم دارم
ازم میپرسن کوردی میگم اره
بعد شروع میکنن به خاطره گفتن از کورد ها
و لذت بخشه برام
اکثرا کارامم خودم میکنم
هرجام لازم باشه همسرم کمک کنه ۹۰ درصد کار داره و کارم عقب میوفته
خوب بفمن مگه قراره همه به یه زبون صحبت کنن اعتماد به نفس داشته باش همه جا برو رو پای خودت وایسا
جایی که من هستم دقیقا از روی فامیلم میفهمن کجاییم ولی تو اجتماعم شاغلم فعالم
تو کاری کامپیوتری اینترنتی ترجمه و هر چی تو این دسته مهارت داره.
من و شوهرم و تازگیا بچه م تو تبریز غریبیم.
شش ساله اینجاییم. از آدماش بدی ندیدم ولی دوری از خانواده اذیتم میکنه.
رو خیلی کارا روش حساب میکنم اما کاری نبود ک خودم نتونم انجام بدم ولی خیلی جاها ب پررو بودن و زبون ۱۶متریش و هیکلس نیاز داشتم ک دمش گرمه😂💪
ما همشهری هستیم
۱۳ سال ازدواج کردم همه جوره پست شوهرم بودم ولی اون گربه صفت
دیکه برای هیچ کاری روش حساب باز نمیکنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
43 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
