با اینکه متاهلم همش فکر میکنم مجردم البته اوضاعم دست کمی از مجردی نداره تو دوره عقدم ، و یکی ازدواج میکنه با کیس مورد علاقش یا با عشقش ، حسودیم میشه ، من با انتخاب خودم ازدواج نکردم دلم خوش بود به رفتار اخلاقش ولی اخلاق هم نداره
الان میفهمم بیشتر از قیافه بیشتر از تیپ اصلا همه چی ، فقط اخلاقه ک میتونه حس خوب القا کنه البته اونا هم موثرن
یه چیز دیگه اینکه هیچیم مثل عروسا نیست
شاید تاپیکامو بخونید متوجه بشین
یکی دو تا دغدغه ندارم هزارتاست
بخوام جداشم شرایطشو دارم اما حس میکنم خیلی فرصت از دست دادم بخاطرم سنم
