کلافه ام،عصبی ام،هرکی یه چیزی میگه زود جوش میارم تا چند روز به حرفاش فکر میکنم،خیالپردازی میکنم اصلا دوست ندارم کنار آدما باشم ازشون فراریم،همش تو خودمم،چند ساله پشت کنکور موندم همینجوری تو اتاقم درس نمیخونم دلم میخواد خودمو بکشم ولی جرئتشو ندارم دیگه مثل قبل به زندگی حسی ندارم هیچی منو به وجد نمیاره هیچی برام خوشحال کننده نیست همش سردرد دارم و افکار چرت و پرت بقیه به چیزی میخندن منم باهاشون همراهی میکنم اما درکشون نمیکنم همش میگم خب که چی؟چرا چیزایی که برا بقیه جذاب و سرگرم کننده برای من دیگه نیست؟
برام دعا کنید حال دلم خوب نیست یه مدت نیستم با خبرهای خوب برمیگردم منتظر تاپیک دستاوردای امسالم باشید❤️ دختر متفاوتیم چون زندگیم براساسی چیدم و خواهم چید که حسرتی نداشته باشم سعی میکنم تصمیمات درستی بگیرم و انتخابام عقلانی باشه من جونمم میدم تا خانواده ازم راضی باشن چون بهترین حامیم بودن و لطفشون ازم دریغ نکردن من عقیده دارم زن ها باید خیلی قوی باشن به اندامشون برسن درآمد داشته باشن و از لحاظ عاطفی وابسته نباشن درتلاشم از این جهت به خودم و همنوعم کمک کنم حالا روشن شد چرا متفاوتم😂😉
مشکل خانوادگی ندارم ولی ذهنم خیلییی درگیر مسایل میشه و اینکه بخاطر کنکور حمله عصبی سختی رو پشت سر گذ ...
مثل منی پس ذهنم دو دقیقه آروم نیست همش سرزنش میکنم خودمو همش استرس آینده و..
برام دعا کنید حال دلم خوب نیست یه مدت نیستم با خبرهای خوب برمیگردم منتظر تاپیک دستاوردای امسالم باشید❤️ دختر متفاوتیم چون زندگیم براساسی چیدم و خواهم چید که حسرتی نداشته باشم سعی میکنم تصمیمات درستی بگیرم و انتخابام عقلانی باشه من جونمم میدم تا خانواده ازم راضی باشن چون بهترین حامیم بودن و لطفشون ازم دریغ نکردن من عقیده دارم زن ها باید خیلی قوی باشن به اندامشون برسن درآمد داشته باشن و از لحاظ عاطفی وابسته نباشن درتلاشم از این جهت به خودم و همنوعم کمک کنم حالا روشن شد چرا متفاوتم😂😉