به من کسی نگفت!
شایدم گفت من کر بودم!
ولی من به شما میگم:
اگه در بازه ۱۸ تا ۲۵ و حتی کمتر و بیشتر هستین خودتونو از همه بیشتر دوست داشته باشین، نذارین کسی حتی یک ثانیه از زندگیتونو ازتون بگیره! به فکر خودتون و پیشرفتتون باشین، آدما رو راحت کنار بذارین دنیا به آخر نرسیده و همون آدمی که الان فکر میکنید اگه بره می میرید و از تصور نبودنش نفستون بند میاد، بعدا از فکر به اینکه اصلا چرا بین این همه آدم با همچین شخص اشتباهی بودین نفستون بند میاد…
کاری نکنین که وقتی نزدیک ۳۰ میشید و تازه متوجه اهمیت سال های جونیتون میشین بفهمید عمرتونو حروم کردین...
