درددل خواهرانه

سلام دوستان تاپیک قبلی گفتم که من توروستا بالای ساختمون مادرشوهرش زندگی میکنم خونم بزرگ و تازه ساخت فاصلمون ازشهر 10دقیقه س ومن به کمک طلا و ماشین وام یه نیسان براشوهرم خریدیم که باهاش کار می‌کنه خدارو شکر هم شوهرم خوبه سربه راهه هم خانواده شوهرم هوامو دارن وکمک حالن تنها مشکل من اینکه من آرایشگاه کوچیک تومغازه خودمون بازکردم ولی متاسفانه بلافاصله بعد من چن تا رقیب اومد و مشتری های من کم و کمتر شد حالاروی جم کردن ندارم دوست دارم از اینجا برم چون جای پیشرفت ندارم همش میرم به مغازه م نگاه میکنم گریه میکنم .میگم چرا اینکاروکردم‌ احساس میکنم همه بهم میخندن میگن این هیچ کاری نتونست ازپیش ببره هرجامیرم سخن از رقیب های منه درصورتیکه هیچی بلد نیستن فقط الکی پزشون می‌خوام به من بدن .شوهرم میگه شهر خونه میخواد مستأجری سخته هیچ زمینی یاملکی هم که بتونیم بفروشیم بریم نداریم همش درحسرت زندگی میکنم