نمیدونم چرا ولی گاهی فکر میکنم زنده بودن ترسناک تر از مردن هست.
فکر کن .هر روز چقدر سلول ومولکول واتم واعضا دارند دست به دست هم میدن تا ما تو آزمایش ها درست عمل کنیم وچقدر وقتها اشتباه میکنیم. تازه بعدا همین اعضا بر علیه ما شکایت میکنن.
فکر میکنم این ترسناک تره.
به قول شاعر ابر وبادو مه و خورشید و فلک درکارند تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری.