علائم بیماری
بخش عمده ای از بیماران آلوده به ویروسHTLV-1، هیچ علائمی از خود بروز نمیدهند و تا آخرعمر زندگی سالمی دارند.
تنها افرادی که برای اهدای خون به بانك خون مراجعه مي كنند، چنانچه ناقل ويروس باشند، از طریق غربالگری متوجه وجود اين ويروس می شوند كه معمولاً برای كسانی كه HTLV-1 مثبت دارند، فرم هایی صادر می شود كه جزو ناقلين سالم تا آخر عمرشان مراقبت می شوند.
در بخش دیگری از بیماران مبتلا به ویروس، التهاب نخاع (میلوپاتی) رخ می دهد که این پدیده در اثر تهاجم سلول های دفاعی بدن (لنفوسیت ها) و سایتوکائین های مترشحه از سلول های ایمنی رخ می دهد.
سلول های آلوده به ویروس طی پدیده فوق، تخریب شده و در نتیجه باعث تخریب سلول های عصبی نخاع می شود.
با درگیری نخاع، اندام های تحتانی قدرت و انعطاف پذیری خود را از دست می دهند.
علایم بیماری معمولا در سنین بین 30 تا 50 سالگی بروز می کند (در کودکی نادر است).
تکرر ادرار، اختلال عصبی حسی و از دست دادن کنترل ادرار نیز می تواند جزو علائم این بیماری باشد که در نهایت حرکت اندام های تحتانی را به دلیل درگیری عصب نخاع کمری دچار مشکل می کند. بنابراین این گونه بیماران در نهایت دچار اختلالات حرکتی شده و پاهای خود را روی زمین می کشند