یه دختر ۲۰ ساله هستم که کنکور دادم و به اون چیزی که میخواستم نرسیدم اما با این حال منتظر نتایج هستم ، در سه ماه تابستونی که گذشت هیچکاری نکردم نه کلاسی رفتم ، نه مسافرتی ، نه تفریح خاصی، یا فیلم میدیدم و کتاب میخوندم یا پیاده روی ، به نظرم زندگی خیلی کسل کننده ای دارم ، دیگران هم ظاهرشون از من بهتره هم تفریحاتشون ، احساس غربت میکنم ، مثل یه مریخی که ۳ ساله تو خونه بوده و الان تازه وارد اجتماع شده من حتی پول تو جیبی هم ندارم، هرچی بخوام باید از صافی پدر و مادرم رد بشه و برام بگیرند ، تا حالا با هواپیما و قطار هم مسافرت نرفتم ، پدر و مادرم همه تلاششونو میکنن ولی کارمندن و خب .... ، و من احساس غمگینی میکنم و کسی منو درک نمیکنه آیا شما هم همینطور هستید؟ چه کنم؟( البته کلاس هارو به خاطر اینکه هرکاری رو میخواستم شروع کنم بیش از ۳ ماه طول میکشید نرفتم ،گفتم اول نتایج بیاد)
کدوم شهر هستی؟ چرا دنبال کار نمیگردی ؟
واقعا تف تو این زندگی
این زندگی نیس بردگیه
ماهم زندگی نمیکنیم فقط زنده ایم
ن سفر ن تفریح ن خرید
پوووف کاش پول داشتم ازاین خراب شده میرفتم افسرده ام بقران هرچقد تلاش میکنیم ب هیچی نمیرسیم
بله خب قاعدتا چاره ی دیگه ای هم نیست😅 ، به نظرتون چه شغل هایی مناسبه؟ بهم پیشنهاد شده تو قلم چی با حقوق ثابت ۴ تومن ماهانه و متغیرش هم بستگی به خودم داره ولی حساب کردم در روز حداقل۴ ساعت وقتمو میگیره و رد کردم( با وجود دانشگاه میگم)
کمالگرایی گاهی مانع پیشرفت میشه. باید از کم شروع کنی تا به اوج برسی. پله پله بالا برو. فعلا اون پیشنهاد رو توی ابنمک نگه دار تا ۱۵ روز دیگه. شاید شهر بزرگتری قبول شدی و اونجا باید دنبال شغل باشی.
شهر بزرگتر فرصت شغلی بیشتری هست. ضمنا کمتر هم شناخته میشی😉😁
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
