زندگ یکنواخت

یه دختر ۲۰ ساله هستم که کنکور دادم و به اون چیزی که میخواستم نرسیدم اما با این حال منتظر نتایج هستم ، در سه ماه تابستونی که گذشت هیچکاری نکردم نه کلاسی رفتم ، نه مسافرتی ، نه تفریح خاصی، یا فیلم میدیدم و کتاب میخوندم یا پیاده روی ، به نظرم زندگی خیلی کسل کننده ای دارم ، دیگران هم ظاهرشون از من بهتره هم تفریحاتشون ، احساس غربت میکنم ، مثل یه مریخی که ۳ ساله تو خونه بوده و الان تازه وارد اجتماع شده من حتی پول تو جیبی هم ندارم، هرچی بخوام باید از صافی پدر و مادرم رد بشه و برام بگیرند ، تا حالا با هواپیما و قطار هم مسافرت نرفتم ، پدر و مادرم همه تلاششونو میکنن ولی کارمندن و خب .... ، و من احساس غمگینی میکنم و کسی منو درک نمیکنه آیا شما هم همینطور هستید؟ چه کنم؟( البته کلاس هارو به خاطر اینکه هرکاری رو میخواستم شروع کنم بیش از ۳ ماه طول میکشید نرفتم ،گفتم اول نتایج بیاد)