اول بگم ک من عاااشق بچمم و هزار بار بخاطر بودنش شکر...
ولی خیلی خستم... ۸ماهشه چسبیده ب من ۵دیقه جلو دیدش نباشم گریه میکنه... یا پامیشم کاری کنم میاد از پام میگیره ک برم بشینم کنارش یا بغلش کنم...
قبلا دفتربرنامه ریزی داشتم برناممو مینوشتم و تیک میزدم الان طبیعی ترین کارامو نمیتونم کنم. دلم میخاد بازم ب خونه زندگیم برسم همه چی رو وال باشه خیلی خستم 😔
صبح تا ۱۱خوابه ولی غیر اون روزا نمیخابه ک این خیلی بده
هعی... بعد میخام پیج انلاین شاپ بزنم . منو چه ب این کارا؟! میخاستم حاام خوب شه ک نشد
بچه نمیووردی که خسته نشی.
عزیزم صبور باش.
می گذره،خیلی هم زود می گذره.
من تو شهر غریب،دست تنها
دو تا بچه ی شیر به شیر بزرگ کردم
بزرگه بهانه گیر،کوچیکه چسب من.
نمی تونم وصف کنم که چی کشیدم
ولی گذشت
و هرروز دارن بزرگتر میشن.
می دونم آدم خسته میشه،
ولی سخت نگیر.
قبول کن که این برهه باید بگذره.
پس روی تمیزی و خونه و... حساس نشو.
زمان همه چیزو درست می کنه
منم شهر غریبم وگرنه میبردم پیش مامانم میزاشتم یه کم نفس میکشیدم...
اره میدونم میگذره حتی الان نگاهش ک میکنم باورم نمیشه ۸ماه گذشت یهو بغض میکنم ک چندسال گذشته و دلتنگ الآنم...
راستش چند وقته حتی از قبل بچه حال روحی مناسبی نداشتم از لحاظ اینکه دلم میخاست کار کنم ... حالا رفتم اسباب بازی خریدم ک پیج بزنم بفروشم ولی این بچه اصلا نمیزاره من عکاسی کنم یا کلیپ بگیرم
