شاید بنظر شما مشکل نیاد ولی واقعن اعصابمو بهم ریخته ،، شوهرم یه خواهر داره که چندسالی میشه از شوهرش جدا شده و با خانوادش زندگی میکنه البته بهمراه بچش ،،تا اینجا که کاملا نرمال و معمولی ،،ولی مساله اینجاست که این خانوم تا وقتیکه سر زندگی خودش بود ،مهمونی یا هرجایی مکه میخواست بره باید برادرش میبرد بهمراه پدر و مادرش ،، الانم که جدا شده غیر از این نیست هر بار که شهرستان میریم باید با هم بریم یا مثلابرلدرش سر کاره زنگ میزنه من فلان جام داری زودتر بیا مارو هم برسون ،، ئر حالیکه من با بچه کوچیک خیلی وقتا با ماشین بیرون میرم یا میگه وقت ندارم ،،الانم شوهرم میگه تو بمون خونه مادرت شهرستان ،،دلیلشم میدونم چون جامون نمیشه برگشت ،، هربار هم یه موقع منو بچه هامو تو ماشین میبینه با اخم و عصبانیت انگار از دیدن ما شوکه میشه ،، سر اینکه کنار پنجره بشینه یا وسط (چون من بخاطر بچه عقب میشینم) باید اعصاب خوردی درست کنه ،، کلا انگار وجود ماها براش آزار دهندست
ببخشید طولانی شد
میفهممت
سخته
در ضمن اگه همش گارد بگیری که به شوهرت بگی نبرش نگارش ازین حرفا
بیشتر لج میکنن مردا
اول یکجوری رفتار کن فکر کنه مشکلی باهاش نداری کم کم بهش بفهمون اشتباهه کارش
من تو ازدواج اولم اینجوری بود...یه سری زنگ زد ب همسرسابقم ک بیا دنبالم منم تو ماشین بودم از جایی برمیگشتیم..بعد اومد سوار شه منو دیدااااا دید ولی اومد در جلو رو باز کرد داشت میشست روپام...فکرشوکن چقد عوضی بود..بعد با خنده های زشتش گفت عع ندیدمت نمیدونستم تو ماشینی.
اخرم ب لطف همون جدا شدم
آخه نمیفهمه که 😐 مثلا مادرشون به پسرش که شوهر من باشه میگه برو تند تند به خواهرت سر بزن کادو هم بخر داری میری ،،این یه تیکه رو آروم میگه پشت تلفن من نشنوم ،، در حالیکه اگه پسرش یه دکمه برای من بخره میخاد چشاش دراد
این خانوم از اولشم سعی میکرد بین منو برادرش۱باشه ،،مادرش کم بود ،، نظراتشم اکثرا مخرب و از سر بغض و کینست ،، تا وقتیکه برادر بنده خدا مجرد بود آدمم حسابش نمیکرد حالا که زن گرفته کلا میچسبه هر جا میر هست
