طلاق بهتره یا....؟

خلاصه اگه میخواین دعواهارو ادامه بدین فقط طلاق بگیرین چون بچه هاروانشون اسیب میبینه عصبی که بشن ممکنه تصمیمات اشتباه بگیرن

جدا نشدن

به عنوان کسی که توی بحث و دعوا بزرگ شده

سرچی دعوا دارید؟

وقتی کسی آروم و صبور دلیل نمیشه حالش خوبه شاید افسردگی داره و درون گرا و میریزه تو خودش

اگر پدرمادر جدابشن و بچه فقط بایه والد باشه و پدر نزخرا مادرو ببینه و قرارباسه دیگه هم نبیته بازم طلاق بهتره؟؟

ما هم زیاد بحث داریم ولی کتک کاری نداریم 

با این وجود خیلی وقتها فکر میکنم اگه جدا بشیم بهتر هست 

ولی اگه کتک کاری هم داشتیم شک نکن جدا میشدم چون بچه آسیب بیشتر میبینه

بچه ای که بین پدر و مادری که جلوش دعوا و کتک کاری میکنن بزرگ میشه میسوزه

از چه لحاظ میسوزه؟

جدابشن بهتره.طلاق خوشبختانه کم کم داره عادی میشه و به دید بد نگاه نمیکنن.اینکه دونفر کع باهم تفاهم ندارن جدابشن بهتر اینه که باهم باشن و داعم دعوا این هم رو روحیه خودشون تاثیر منفی میزاره هم روحیه بچه هاشون تخریب میکنه

اون شرایط اجتماعی هم بستگی به تربیت اون بچه داره.من بچه ایو میشناسم همه جا با افتخار میگه پدرمادرم جداشدن تفاهم نداشتن چون میدونه چیزی نیست ک بابتش خجالت بکشه و کسیم جرات نمیکنه چیزی بهش بگه چون چیزی برای مسخره کردن وجود نداره. بچه ایم میشناسم که خودش خودشو حقیر و بدبخت میدونه و توسری خور...

ببین من زندگیتو نمیدونم خب؟ولی برای من 

جدا نشدن پدر ومادرم  ..هروز مردم زنده شدم بخاطر دعواهای پدرومادم  اسیب دیدم خیلی ...نمیدونی حالم خیلی بده

عزیزم افسردگی نداره و ذاتاً مثل همسرم آرومه،،اتفاقاً خدا رو شکر هم درسش،،هم روحیه اش،،هم ارتباطش با دوستاش همه چی نرماله،،اینم طرز فکر بعضیا ست که فکر می کنن بچه هایی که پدر و مادرشون جدا شدن حتماً افسردگی می گیرن،،درسته خیلی چیزا رو ندیده و تجربه نکرده اما وضعیتش خیلی بهتر از بچه هایی هست که تو دعوا بزرگ می شن‌.

هم از لحاظ درسی هم اخلاقی 

رفیق بازو مهر طلب میشن اکثر اینجور بچه ها  و تا یه جنس مخالف ازش تعریف کنه سریع خام میشن  چون دنبال توجه و امنیتیه که هیچوقت تاحالا تو خانوادش پیدا نکرده

در کل خیلی اسیب پذیرن  چون خونه واسشون ارامش نداره 

[QUOTE=298367075]هم از لحاظ درسی هم اخلاقی  رفیق بازو مهر طلب میشن اکثر اینجور بچه ها  و تا یه جنس مخالف ا ...[/QUOTE

...ولی همه بچه ها اینجوری نیستن من خودم رو میگم اصلا اینجوری نبودم 

وای چه قدر منو گفتی،،منم دنبال آرامش نداشته ام بودم تا همسرِ سابقم رو دیدم سریع وابسته اش شدم و باهاش ازدواج کردم هر چی پدرم گفت صبر کن درست رو بخون برو دانشگاه شهر دیگه از ما دور شو گوش نکردم اونم تو ۱۷ سالگی!!

پدرت که پشتت بوده کاش لجبازی نمیکردی