طلاق بهتره یا....؟

الهی شکر که سالم هستن بله کاملا منم موافق جداشدنم تا اینکه همه مریض بشوند 

پدرم پشتم بود ولی از خودش هم نمی گذشت،،یه کم رو خودش کار نمی کرد که عصبی نباشه و کوتاه بیاد ولی تا دلم می خواست از لحاظ آزادی داشتن و امکانات داشتن بهم بها می داد،،اما بازم پایبند به اخلاقای بدش بود.

کاش پدر منم مثل پدر تو بود جونمم فداش میکردم

ولی من بر عکس همیشه بهش گفتم ته ته دلم ازت راضی نیستم،،کارایی که کردی خوبیات رو نابود کرده.

همیشه استثناهایی هم هست 

دعوا های مکرر 

خیانت کار بودن پدرم

اگه مادرم شاغل نبود چیزی برای خوردن نداشتیم با اینکه پدرم شاغله اما برای بقیه خرج میکنه

مادرم رو طلاق نمیده چون قصد داره آزارش بده

من یه بچه ام که به اسم پدر داشته ولی بی پدر بزرگ شده

الان ۱۹ سالمه دانشجوی پزشکی ام اما همون فضای بد خونه تک رقمی دانشگاه منو تبدیل کرده به دو رقمی 

از لحاظ روانی کلی آسیب دیدم

متوجه شدم،کمبود محبت شدید از جانب جنس مخالف دارم که ریشه توی رفتار های بد پدرم در کودکی داره

فکر کنید یه زمانی میخواستم به یه نفر که ده سال ازم بزرگتر بود بله بگم که مادرم نذاشت

توی سال کنکور پدرم هرکاری کرد تا من از لحاظ روانی کم بیاورم و قبول نشم اما لحظه ای که نتایج اومد انگار یه پارچ آب یخ ریخته بودن روی سرش😂 و من نجات پیدا کردم

پدرم هم بخاطر جرم هایی که رفیقش کرده بود پاش گیر شد و براش ۲۵سال حبس نوشتن،چون بار رفیقش شریک بود ولی از پشت پرده شراکت شون خبر نداشت که دوستش قاچاق می‌کنه.

مادرم هم تونست به همین دلیل طلاق

و حضانت داداشم رو بگیره.

بعد از کلی سختی خدا نجات مون داد و من مدیون خدای مهربونم هستم اما خیلی سخت!

الانم در ماه هم من،برادرم و مادرم باید پیش  تراپیست بریم و اینم عوارض همون روز است.

میگم جدا شید چون من تا سن ۱۸ سالگی که اون شرایط رو داشتم روزی هزار بار مُردم!به خودکشی فکر کردم، افسردگی شدید گرفتم اگه تا الان زنده موندم و نفس میکشم به خدا قسم خواست خودش بود مگر نه خیلی وقت پیش میمردم