خانما سلام
روز قشنگتون پر از نیکی و برکت باشه 🌼
می خواستم بدونم برای شما هم احساس و طرز فکر اونی که براتون مهمه و دوسش دارین با وجود ظلم هایی که بهتون کرده بازم مهمه؟
من یکی رو دوست داشتم، منتهی خیلی ازش آزار دیدم ولی با این وجود باز برام مهمه که دوسم داشته باشه یا تلاش کنم که براش مهم و ارزشمند باشم! در واقع نگران طرز فکر و احساسش نسبت به خودمم! در صورتی که اونی که باید نگران باشه اونه! و اون باید ناراحت باشه که از چشم و قلبم افتاده باشه…
به جای اینکه کنترل دست خودم باشه دست بقیه ست
یعنی راحت بتونم عبور کنم و برام مهم نباشن و اونا برام تلاش کنن نه من براشون…
چیکار کنم تا از نگرانی در مورد طرز فکر این آدم و احساسش نسبت به خودم خلاص شم و برام مهم نباشه که ازم متنفره یا نه؟ چیکار کنم برام مهم نباشه چه قضاوتی نسبت بهم داره؟