یا حضرت رقیه... من پسر مو از خودت گرفتم و خودتم مواظبش باش.. که سالم باشه. که صالح باشه. که برام بمونه...که دیگه حسرت به دل نمونم.. خدایا گل زندگی مو خودت واسم حفظش کن. راستی..تو بهشت مواظب دخترمم باش..
این چنین سرخ و لوند
برخار بوتهء خون
شکفتن
وینچنین گردن فراز
برتازیانه زارِ تحقیر
گذشتن
وراه را تاغایتِ نفرت
بریدن.-
آه ،ازکه سخن می گویم؟
ما
بی چرا زندگانیم
آنان به چرا مرگِ خود آگاه هان اند.
الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم