چند ترمه خوابگاهم و پشیمونم. خوبه ک بعضی موقع اشپزی میکنم و ی چیزهایی یاد گرفتم. خوبه که فهمیدم چ قد تفاوت فرهنگ و اخلاق و شخصیت داریم تو جامعه مون و اینکه یاد گرفتم چجوری با دیگران سازش داشته باشم و منطقی مشکل هاو بحث هارو حل کنم ولی چون دوست صمیمی و اکیپ ندارم حوصلم خیلی سر رفته..بیرون و اینا زیاد نمیرم ماهی 1 بار یا 2 بار... اونم برم ب خاطر خریدای خوابگاه. همش دارم یا ظرفام میشورم یا دارم لباس میشورم... وقت زیادی واس درس نمیمونه اگرم بمونه حسش نیس. پشیمونم این رشته و دانشگاه و خوابگاه اومدم...
دوستات پایه نیستن وگرنه خوابگاه هرجام باشن دوستات پایه باشن به این بدی نیست که میگی🤕🤕🤕اتاقتو عوض کن یا با چندنفر اشنا شو دوست شو اما درحین حال مواظبم باش