سلام وقتتون بخیر داروسازی میخونم و توی دانشگاه مون همه سنی هست و اصلا به سن فکر نکنین
ممننون من به خاطر یسری مشکلات و تصمیم های اشتباهی نتونستم درس بخونم الان فکر میکنم اگه بخوام برم دانشگاه بین کسایی که پنج شیش سال ازم کوچیکتر هستن واقعآ ضایع هستم شاید مسخرم کنم اصلا عتماد بنفس ندارم😔
ممننون من به خاطر یسری مشکلات و تصمیم های اشتباهی نتونستم درس بخونم الان فکر میکنم ...
اصلا اینطوری نیس (لااقل توی رشته های پزشکی دارو دندان که دارم میبینم شود) و وقتی وارد بشین تازه متوجه میشین هم سن های شما هستن و حالا سن شما که خوبه حتی سن های خیلی بالاتر از شما هم هستن،،، بزرگترین فرد کلاسمون ۳۳ و توی دندون ۴۱ هستش
رشته پرستاری یا هوش بری اتاق عمل به خودم اعتماد دارم اگه بخونم میتونم، یادگیری وحفظ کردنیم خوبه اما تا کتاب باز میکنم همش همین فکر ها میاد سراغم و تمرکزم رو به هم میریزه فکر به گذشته تو ناخودآگاهمه نمیتونم تمرکز داشته باشم
رشته های خوبی هستن ،،، با مشاور هم صحبت کنین خوبه ، جسارتا شهر تون و اینکه پرستاری رو برای اپلای میخ ...
توی یکی از شهر های اصفهان نمیدونم تو فکرم هست واقعا حتی اگه مهاجرت هم نکنم می خوام از این محیط دور بشم خانواده به جای اینکه پشتم باشن ازم حمایت کنن همش تو سرم میزنه به خاطر ادامه تحصیل ندادن تحقیرم میکنن. هرچی فکر می کنم میبینم اگه یه رشته خوب قبول بشم میتونم یه جای دیگه و دور از زخم زبونه اونا به زندگیم ادامه بدم