شفیعی_کدکنی #

از زلزله و عشق خبر کس ندهد؛

آن لحظه خبر شوی؛ که ویران شده ای...!

شفیعی_کدکنی#  

         نتوانم به تو پیوستن و نی از تو گسستن

          نه ز بند تو رهایی نه کنار تو نشستن

      ای نگاه تو پناهم!‌ تو ندانی چه گناهی ست

       "خانه را پنجره بر مرغک طوفان زده بستن"

     تو مده پندم از این عشق که من دیر زمانی

     خود به جان خواستم از دام تمنای تو رستن

   دیدم از رشته ی جان دست گسستن بود آسان

    لیک مشکل بود این رشته ی مهر تو گسستن

                                                  شفیعی_کدکنی#  

مُردم از دردو ، به گوشِ تو فغانم نرسید ...

جان ز کف رفت و به لب ، رازِ نهانم نرسید ...

گرچه افروختم و سوختم و دود شدم ...

شِکوِه از دستِ تو ، هرگز به زبانم نرسید ...

به امیدِ تو ، چو آیینه نشستم همه عمر ...

گَرد راهِ تو ، به چشمِ نگرانم نرسید ...

غنچه ای بودم و ، پر پر شدم از بادِ بهار ...

شادم از بخت ، که فرصت به خزانم نرسید ...

شفیعی_کدکنی#  

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

دارم سخنی با تو و ، گفتن نتوانم ؛

وین دردِ نهان سوز ، نهفتن نتوانم ؛

تو گرمِ سخن گفتن و ، از جامِ نگاهت ؛

من مست چنانم ، که شنفتن نتوانم ؛

شادم به خیالِ تو ، چو مهتابِ شبانگاه ؛

گر دامنِ وصل تو ، گرفتن نتوانم ؛

با پرتو ماه ایم و چون سایه دیوار

گامی ز سر کوی تو رفتن نتوانم

ای چشمِ سخن گوی ، تو بشنو ز نگاهم ؛

دارم سخنی با تو و ، گفتن نتوانم .....  

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

شفیعی_کدکنی#