یکی بود،.یکی نبود
مابودیم و کرونا نبود
همه کنار هم به این طرف و آن طرف
میرفتیم.دست دوستان واطرافیان را
دردست می فشردیم و عزیزانمان را می
بوسیدیم .در ماشین که نشسته بودیم آواز
می خواندیم و بلندبلندمی خندیدیم.
کرونا که اومدتازه فهمیدیم چقدر انرژی
می داد دستان دوستانمان.
چقدر به دل می نشست دور همی های ساده و خودمانی
کرونا بااین ریزی اومده تا یادآور
چیزهای خیلی درشت خیلی کم رنگ شده
زندگی مان باشه.
کرونا یادمان داد روزهای بدتر هم می
تونه باشه که حتی تعطیلی طولانی هم
خوشحالمان نمی کنه.
ماشینهای خارجی و خانه های لوکس هم آراممون نمی کنه.
کرونا ،تو با عمر کوتاه خود خیلی چیزها
به ما یادآوری کردی ومهمتر اینکه به ما
یاددادی همه باید سالم باشیم تا با هم
بتونیم خوشبخت زندگی کنیم.
کرونا مطمئنیم که عمر تو کوتاهه و یک
روز بار سفر می بندی و می ری
اما امیدواریم ارزش سالم با هم بودن را
که تو به ما یادآوری کردی فراموشمان
نشود.
