احساس بی اهمیت بودن در رابطه احساسی

سلام. دختری ۲۴ ساله هستم که یکسال و ۷ ماهه با پسر هم دانشگاهیم در ارتباط هستم . از همون اوایل ارتباط خانوادش رو مطلع کرد و از منم خواست تا به خانوادم بگم . خانواده ها راضی بودن اما از طرف اون میگن تا سرکار نره نامزد نکنید. ولی خانواده من به شدت عجله دارن ازدواج کنیم و در رابطه نمونیم . و من هم هر سری به عشقم فشار می اوردم که بیایید جلو و اون بخاطر مخالفتهای خانوادش قبول نمیکرد و ازم یه مدت وقت گرفت و سر موعد میگفت نمیتونم قبول نمیکنن میگن آیندت نامشخصه . و من میگم تو آیندت هر چی باشه بدبخت باشی یا خوشبخت من هستم چون دوستدارم اما حرفام تاثیری نداره . سر همین جریانات دچار پرخاشگری شدم و خیلی به اون فشار میارم . جوری که الان هر روز و هر شب یه بهانه هر چند کوچیک مثل دیر سین کردن پیام، گیر میدم و بهش بد و بیراه میگم و اون سکوت میکنه هر بار ازش میخوام که قیدم رو بزنه و اون هم عصبانی میشه و تا توان دارم چیزهایی که نباید رو بهش میگم . حالا یکم ازم دور شده کم میاد سمتم کمتر بهم پیام میده کمتر زنگ میزنه و این منو خیلی درگیر کرده و همش بهش میگم تو منو دوست نداری من برات بی ارزشم و اون میگه تو برام با ارزشترین دختر روی زمینی و نمیخوام مثل قبل زیاد بهت نزدیک باشم تا وقتی که بتونم خانوادم رو مجبور کنم برام کاری کنن. میگه سرد بودنم دلیل رفتارای نامناسبته تا تنبیه بشی. ضمنا ایشون امسال سال آخر دانشگاهشه و هنوز هم سربازی نرفتن. از طرفی خیلی همدیگرو دوست داریم و در این مدتی که با هم بودیم مردی به درستیش و پاکیش و صادق بودنش ندیدم اما احساس میکنم منو نمیخواد همش حس میکنم بهم توجه نمیکنه که جلو نمیاره خانوادش رو . براش ارزشی ندارم که زیاد برام وقت نمیزاره . من خیلی عجولم واسه ازدواج دلم میخواد زودتر برم پیشش و کنارش باشم و خیالم راحت بشه؟