سلام خانم دشتی عزیز من حرف شما رو گوش کردم و به شوهرم گفتم که باید باهم حرف بزنیم اولش خییییلی کوچک

سلام دوست عزیز ممنون که به توصیه بنده گوش کردید و باهمسرتون صحبت کردید .هیچ وقت فکر نکید پیش قدم شدن برای اشتی کوچیک کردن وتحقیر شدن خودتون هست همه ما در زندگی اجتماعی و زناشویی در موقعیت‌هایی قرار می‌گیریم که شرایط مطابق میلمون نیست؛ گاهی حرفی می‌شنویم که به‌نظرمان توهین‌آمیز است، گاهی فکر می‌کنیم مورد ظلم واقع‌شده‌ایم، در حق‌مان اجحاف شده یا تحقیر شده‌ایم و... بعضی بلافاصله حرف‌شان را می‌زنند و به قول معروف از خود دفاع می‌کنند. عده‌ای ترجیح می‌دهند سکوت کنندتا زمان مناسبی پیدا کنند. بعضی افراد هم مثل شما قهر می‌کنندقهر موجب ایجاد فاصله عاطفی و شناختی بین دو طرف می شه قهر کردن های زیاد و طولانی مدت به مرور زمان موجب دلسردی می شه. حتی فضایی که برای عشق ورزیدن به هم وجود داشته رو کم رنگ میکنه حتما میدونید که ترک کردن خانه از نظر قانونی هم میتونه برای شما مشکل ساز باشه گرچه شما فرمودید فقط بخاطر اینکه ایشون رو متوجه رفتارهای نادرستش بکنید منزل رو ترک کردید ولی ایشون میتونستند از شما شکایت کنند که منزل رو ترک کردید (عدم تمکین) دوست عزیز بهترین راه برای حل مشکل صحبت کردن در مورد اون موضوع هست بهش بگید این زندگی شماست ودوستش دارید وتحت هیچ شرایطی قصد ندارید از دستش بدید همسر شما حق داره ناراحت باشه چون احتمالن اصلا فکر نمیکرده با یک بحث شما بخوای منزل رو ترک کنی متاسفانه در اکثر فیلمها نشون میدند وقتی زنو شوهر دعوا میکنند زن قهر میکنه و با چمدون میره خونه پدرش چند روز بعد هم مرد با دسته گل میره دنبالش بهترین کاری که میتونید بکنید اینه که به همسرتون بگید من نیاز داشتم یکی دو روز تنها باشم تا فکر کنم بخاطر همین رفتم وخانواده ام هم نگفتم که قهر کردم .بگید اصلا قصدتون قهر و ترک منزل نبوده فقط در اون شرایط فکر کردید بهتره یکی دو روز همو نبینید و دیگه دلتون نمیخواد این اتفاق بیفته دیگه به مضرات قهر فکر نکنید چون جز فاصله انداختن بینتون کاری نمیکنه امیدوارم بتونید شیوه ارتباط صحیح رو یاد بگیرید موفق باشید دشتی