دختر م ۲۰ ماهشه. بشدت از همه میترسه. جوری شده که نه ما میتونیم بریم خونه کسی و نه دیگران جرات دارن بیان اینجا. هرچند ما توی این شهر غریبیم ودر مجموع سالی یکی دوبار خواهر و برادرها رو نمیبینیم ولی همونم برامون عذاب آور شده. اگه توی مغازه یا کوچه کسی بهش بگه چطوری عمو؟ گریه و فغان و فریاد که مجبور میشیم از مغازه بریم بیرون. حتی با خاله و عمه و ‌... همینطوره هرچند به جهت دور بودن خانواده از ما اونا هم حکم غریبه براش دارن. دیگه خسته شدم واقعا. شوهرم از شش صبح تا ۱۰ شب سرکاره. من با این بچه زندانیم حتی نمیتونم برم دو کیلو سیب زمینی بخرم چون اصلا نمیخواد وارد مغازه بشیم. نمیشه که هر دفعه هم به مغازه دارها توصیه کنم به بچه من توجه نکنین یا لطفا حتی نگاهش نکنین. واقعا موندم که آیا امیدی به بهبودش هست؟ از یکسالگی اینطوری شده. 


تو رو خدا یه راهنمایی به من بکنین. دارم خل میشم. البته گاهی با من میاد پارک محل یا توی حیاط مجتمع و... ولی تا وقتی کسی بهش کاری نداشته باشه فقط خوبه وگرنه جیغ و فریاد. 


کمک کنین لطفا

اطلاعات تکمیلی

سن ۳۷ جنسیت زن شغل خانه دار وضعیت تاهل متاهل
پاسخ مشاور

مشاور تربیتی کودک و نوجوان

سلام خدمت شما مادد گرامی
خوشحال هستم که سعی دارید بصورت علمی مشکل فرزندتون را حل بفرمایید.
ترس از غریبه ها تا 18 ماهگی یک واکنش طبیعی در بچه هاست.بعد از 18 ماهگی انتظار داریم که این رفتار بهتر بشه.
در کودکانی که جاهای شلوغ هستند و با خواهر و برادر خود هستند و خانه ی اقوام زیاد میروند این مساله زودتر حل خواهد شد.ولی کودکانی که در یک آپارتمان محبوس هستند و شما هم در گفته هاتون گفتید که پدرش هم نیستند این مساله ادامه دار خواهد شد.که این اتفاق برای شما افتاده است.
از طرفی،دوتا کار والدین انجام میدهند که این مساله را پیچیده تر میکنه.
1-بخاطر این جیغ و دادهای کودک اون را هیچ جا نمیبرند.
2-تا کودک جیغ و داد میکند او را بغل کرده و به خود میفشارند.
در مورد اول اینکار باعث میشود کودک منزوی تر شود.پس در خانه محبوس نشوید.اول بجای اینکه جاهای غریبه بروید،جاهای آشنا،منزل اقوام،جایی که تعداد افراد زیاد نیستند.بروید.به پارک و جاهایی که اسباب بازی داره ببشتر بروید.این کار را به عنوان یک کار درمانی حتما و حتما جز وظایف روزانه تون قرار دهید.
در مورد نکته دوم هم وقتی میدانید جایش امن است.مثلا منزل مادربزرگ است.وقتی جیغ و فریاد میکند او را بغل نکنید.کنارش باشید ولی توجه افراطی به او نداشته باشید.یک بازی را پیشنهاد دهید و سرش را گرم کنید.با آنکه گریه میکند ولی نباید این جیغ و دادها ابزاری باشد برای جلب توجه شما و نوازش او.
نکته ی آخر اینکه با تاتر عروسکی در منزل رفتارهای او را توسط یک حیوان بازسازی کنید و بقیه ی حیوانات جنگل چنین رفتاری را سرکوب کنند تا یاد بگیرد این رفتار اشتباه است.خودتان جای حیوانات حرف بزنید و رفتار صحیح را با تاتر عروسکی توسط‌ عروسکها به او بصورت غیر مستقیم آموزش دهید.
درضمن اضافه کنم که بازی دالی موشه و بازی قاین موشک را هرروز و بارها انجام دهید.

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha
پرسش ها و پاسخ های مشابه

ترس از غریبه ها در کودک

پاسخ سلام مادر عزیز. رفتار دخترتان در این سن طبیعی است نگران نباشید. عکس العمل شما درست است. در برابر این بغض ها عادی رفتار کنید. نه خیلی حمایت گر و نه سرزنش گر. اگر با شما صحبت کرد گوش کنید. اگر آغوشتان ر...

ترس کودکم از غریبه ها

پاسخ سلام دوست گرامی با توجه به سوال قبلی شما که در مورد تاخیر حرکتی فرزندتان و شرایطش داشتید بنظر درجه وابستگی فرزندتان به شما زیاد هست . همان طور که قبلا عرض کردم فرزند شما نیاز به ارزیابی کاردرمانی و ر...

رفتار درست با افراد غریبه

پاسخ سلام در درجه اول پیشنهاد میکنم مهارت هاتون رو رد زمینه رشته تحصیلی خود افزایش بدین و به دنبال شغل باشید سعی کنید روابط اجتماعی رو بیشتر کنید ​​​​​​تلاش کنید با دیگران محترمانه برخورد کنید و از دیگر...

مخالفت پدرم با ازدواجم با غریبه

پاسخ سلام دوست عزیز اگر مدت اشناییتان زیاد بوده به طوری که به شناخت کافی رسیده اید بهتر است موضوع اشناییتان را با خانواده تان مطرح کنید مثلا به مادرتان بگویید که میشناسیدش در چهارچوب معیارهای خانواده تان ...