دیگه انگیزه ندارم برا زندگی
حتی حوصله ندارم ازدواج کنم (۳۱ سالمه)
همه چی بی معنیه برام
چرا درس بخونم چرا تلاش کنم چرا شوهر کنم وقتی که قراره هممون بمیریم وقتی که یه روز مرگ عزیزانمون رو میبینیم
این دنیا خیلی بی اهمیت شده برام اما اینو هم میدونم برا اینکه اون دنیا رستگار بشم باید اینجا تلاش کنم اما نمیشه نمیتونم تحمل ندارم حوصله ندارم
خسته ام خسته داغ عزیزترینم رو دیدم اون لحظات از جلو چشمم نمیره ، چطور میتونم دوباره به فکر زندگیم باشم که انگار هیچ اتفاقی نیوفتاده، نمیشه😔
تو مجردی و این حسارو داری من ازدواج کردم و دوتا بچه دارم این حسا رو دارم
سلام. خدارحمتشون کنه عزیزم. منم سال ۹۹ آبجیم رو از دست دادم.. دوسال درد کشید جلو چشام آب شد🙂 و هیچ کاریم ازم برنمیومد.. دوتا بچه هم داشت.. داداش شما مجرد بود؟
اینو گفتم که بدونی درکت میکنم. میفهمم سخته خیلیییییم سخته.... ولی خب دنیا جای سختیه اصن!!.. خدا خودش گفته ما انسان رو در رنج آفریدیم.. پس اگه بین این سختیها خوشی نصیبمون شه باید کلاهمون رو بپرونیم هوا و کلی شکرگزار خدا باشیم.. اما انسان چون ذاتا لذت گراست به دید لذت به دنیا و اتفاقاتش نگاه میکنه. همش در پی لذته.. و اگه بهش نرسه یا اتفاقی برخلاف میلش بیفته ناامید میشه.. شما همین که میگی از دنیا بریدی یجورایی، نشونه خوبیه اما نباید تبدیل بشه به حس ناامیدی.. کافیه همونجور که گفتم دیدت رو به دنیا عوض کنی، ینی باور کنی که دنیا محل رنج و سختی کشیدنه ،چون همینها آدم رو رشد میده روحش بزرگ میشه تا به خدا نزدیک شه..ما به این دنیا اومدیم که به خدا نزدیک بشیم و دربهترین حالت به ملاقاتش بریم دیگه.. خب لازمه این هدف رنج کشیدنه.. حالا که دیدت به دنیا اینجور شده و برات بی معنی شده، از فرصت استفاده کن و برای زندگیت یه معنا پیدا کن😉 یه معنا که تموم نشه، بی منتهاااا باشه، جوریکه تا بینهایت جا داشته باشه که براش تلاش کنی و بهش برسی.. شاید متوجه شده باشی منظورم از این معنایی که میگم چیه🙃
اتفاقا این حس تو میتونه یه مسیر خیلی قشنگ و جدید واست باز کنه اگه هوشیار باشی.. درناامیدی بسی امیدست همینه😇
سلام عزیزم خدا خواهر شما رو هم بیامرزه ، بله برادرم مجرد بود انقد درس خوند حتی وقت نداشت ازدواج کنه طفلک،
خیلی ممنونم به خاطر همه حرفای قشنگت مهربون 🙏
واقعا هم همینطوره دیدم نسبت به زندگی عوض شده هدفی جز رسیدن به خدا ندارم، اگر هم این دنیا تلاش میکنم درس بخونم یا کار کنم فقط به خاطر خداست و لحظه دیدار با برادرم.
گاهی حسهای منفی بهم غلبه میکنه و گاهی هم پر از امیدم
