عامه مردمان مشتاق دیدار انسان هایی بزرگند و اگر دقایقی چند از نزدیک، شاهزاده ای یا شهبانوی محبوبی، یا شاعر و حکیم و دانشمند بزرگی را ببینند یا با او صحبت کنند همه عمر از آن به افتخار یاد می کنند و اغلب آرزو دارند که ای کاش ما در زمان فلان حکیم یا شاعر یا قدیس یا پیامبر می بودیم و از نزدیک با او صحبت می داشتیم و گاه از رسیدن به حضور بزرگان با الفاظ پر شکوه مانند باریافتن و افتخار حضور داشتن یاد می کنند.
در حالی که انسان های بزرگ خود در آن اطاقک های کوچک که قفسه کتاب نام دارد در انتظار ایستاده اند تا به حضور هرکس که ایشان را راه دهد بار یابند و آدمیان اغلب به سبب اشتغالات باطل و ازدحام تعلقات خاکی فرصتی برای دیدار با ایشان ندارند. کتاب های خوب حاصل والاترین نقطه های عمر بزرگان جهان است.
سیصد و شصت و پنج روز با سعدی | حسین الهی قمشه ای
