درکوچه های ذهنم راه میروم ♥
بی هدف تا مقصد ♥
از هر طرف میروم فقط به یک نقطه میرسم ♥
نقطه ای که دیگر برای من نیست ♥
اما در کوچه های ذهنم مقصد ابدی شده ♥
این مقصد مرا ویران میکند♥
اما با خود می گویم اگر نبودی ♥
مقصدی نداشتم ♥
من به بودن تو در کوچه های ذهنم راضی ام ♥
من به تکرار شکنجه ذهنم راضی ام ♥
