صبح ها 6صبح با بی میلی از خواب بیدار میشم مامانم موهامو میبنده ود کمال غم و ناراحتی لباس هامو میپوشم از اینکه قراره به مدرسه برم و هیچ تکلیفی ننوشتم و درسی نخوانده ام در مقابل همکلاسی هایم که همه شان از سطح علمی بلایی برخورد دارند چون سخت د تلاشند رمقی برای تلاش ندارم کل کلاس راه با خواب الودگی میگذرانم و 4غروب به خانه بر میگردم میخوابم تا از دردی که بر من وارد است فرار کنم زندگی لجن واری دارم از صبح تا شب چند کلمه ای بیشتر حرف نمیزنم و با یاس و ناامیدی زندگی خودمو سپری میکنم دردناک تراز همه اینها اینست که من برعکس تمام چیزی که گفتم بودم زندگی درد الودم که تمام بدنم سر است و استرس و ناتوانی که دارم خستم فقط بیش از یک سال که اینطوریم نمیدونم چیکار کنم فقط از خدا میخوام بکشتم🤕
حتما پیش روانشناس برین
منم دقیقا مثل تو 🥺😭
چه شاعرانه
رل داری ؟؟ یا کاات کردی
دوست خوب این راهش نیست پاشو ایندتو بساز
اونی ک داره درس میخونه لزومن سطح هوشی بالایی نداره اینو از من بدون از کسی که تجربش کرده و داره باهات حرف میزنه
استمرار تلاش جا نزدن و ادامه دادن در روز های سخت تنها راه موفقیته
من خودم توی دوران راهنمایی درسامو میخوندم و معدلم بالا ۱۹ بود اومدم دبیرستان درسارو درست نمیخوندم کرونا اومد و انلاین شد کلن پر پر شد درسام به زور میخوندم و معدلم خیلی افت داشت پشت کنکور موندم روحیمو باختم جا زدم :/
دوباره دارم تلاش میکنم
با تلاش استمرار مرور کردن و جا نزدن موفق میشی بهت قول میدم
از رابطه احساسی هم دورشو اگه زیر ۱۸ سالی
چیزای که بهت روحیه و انگیزه میده رو پیدا کن و هرروز سعی کن انجامشون بدی کارایی ک باعث خستگی و خاب الودگیت میشه کمتر کن ، به آیندت فکر کن اگه میخای اینتوری ادامه بدی چجوری میشه دوس داری به اون مرحله برسی که ی عمر حسرت و پشیمونی بکشی؟ تکونی بده به خودت ، اینده رو تصور کن که چقد میتونه قشنگ باشه اگه تغییر بدی به خودت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
