میخوام به چند سال پیش فکر کنید
به بچگی هاتون
۱۰-۱۵ سالگی
یادتونه چه قولایی به خودتون داده بودید؟ یادتونه آیندتونو چطوری میدید؟ یادتونه چه آرزو هایی داشتید؟
امروز چی؟ بهشون رسیدید؟
دو سه ماه پیش شونزده سالم تموم شد
سنی که تا نیم سال پیش فکر میکردم خیلی ازم دوره
چه رویاهایی که نداشتم
چه تصوراتی که راجب خودم نمیكردم
خودم رو تو این سن بهتر از این میدیدم
ولی امروز دیدم که فقط آرزو داشتم
به اندازه کافی تلاش نکردم
مقصر خودمم
و قبول کردم که زمانم رو از دست دادم
از دور که قشنگ نگاه کنی
هر آدمی هر لحظه ای ممکنه بمیره و این واقعیته
ولی اگه به طور کل نهایت طول عمر یه آدم رو ۷۰ در نظر بگیریم
۱۷ میشه حدود یک چهارمش 🙂
ماها فقط یک بار زندگی میکنیم
زندگی هامون برای خودمون واقعا با ارزشه چون تنها یدونه ازش داریم
همون زمان
و مدام داره میره
بعد چند سال دیگه...
میمیریم
دیگه این زمان رو نداریم
دیگه «نیستیم»
ولی من...
ولی مننننن!
من لعنتی میخوام زنده باشم توی فردایی که توش نیستم
