چجوری باهاش کنار بیام؟
با یکی دوتا پسر چت کردم در این حد
الان فکر میکنم چه کار گنده و بدی انجام دادم حالا
از بس خانوادم سنتی و سختگیرن و من کلا پسر میبینم فرار میکنم
هم حس گناه دارم هم خیلی فکری ام و وسواس فکری دارم
هم از اینکه بهم ترحم بشه بدم میاد هم واقعا تنهام نه هیچ دوست صمیمی دختر یا پسری ندارم
حرف زدی دیگه، مگه چه اشکالی داره اخه
عزیزم چی شده .
چت که این همه استرسو نداره
ببین میدونی چی از چت کردن بده؟ اینکه ادم عادت میکنه، قبحش براش میریزه و کم کم تنوع طلب میشه. اینم با خودش تو زندگی مشترکش میبره.
جای دوست رو با سرگرمیای بهتر پرکن، دوست خوب نیست. گشتم نبود ، نگرد نیست
همین حس رو پیش بگیر
و با هیچ پسر نامحرمی دوست نشو
خیلی از پسرها برای همین ازدواج نمیکنند
چون دخترا خودشون رو راحت در دسترس قرار میدن
اونا هم هیچ مسئولیتی به عهدشون نیست
به هم نوع خودت ظلم نکن
احساس گناه نداشته باش. ولی سعی کن تنهاییاتو جور دیگه پر کنی. اینطوری ممکنه آسیب ببینی
آره عزیزم کار درستی میکنی
ببین تو در آینده ازدواج خواهی کرد درسته
ترجیح میدادی گذشته ی همسرت پاک باشه یا دویست تا دوست دختر عوض کرده باشه؟؟
ترجیح میدادی عشق اول کسی باشی یا قبل تو هزار نفر باهاش لاس زده باشن؟
هیچی بهتر از زندگی و ازدواج سالم و پاک نیست
پس خودمون از خودمون شروع کنیم
میدونی به چی فکر میکنم؟ یه چیز خیلی مسخره
مثلا من با دو تا سه تا پسر رفیق شدم بعد خب مثل دوستای دخترم باهاشون حرف زدم بعد اگه یه روز ازدواج کنم بعد همسرم بخواد چتامو ببینه باهاشون ناراحت میشه :///
با اینکه رفیق بودیم دوست معمولی بودیم ولی خب اون ممکنه ناراحت بشه دیگه
خدایی خیلی افکار مسخره و سمی دارم من حتی قصد ازدواجم ندارم :)))
مگر دوست پسر داشتن یعنی آرامش و امنیت و نداشتنش یعنی برعکس !؟
رابطه رو با خدا درست کنیم اون موقع میبینیم نیاز به دوستی های پوچ نداریم
البته نظر من دوستی با پسر رو فقط در دوستی با برادر و عمو و دایی میدونم و بهترین دوست پسرها همین ها هستن
