چند روزه که من کمرم گرفته و یا مامانش مهمونی داره یا عموهاش . سه روز از یه شهر دیگه داییش اومد خونشون منم رفتم کمک مامانش و به شوهرم گفتم کمک کنی که من کمرم گرفته یا تو مهمونی عموش گفتم بیای بگی جلو خانما که کمرم گرفته برم بشینم و اصلا به هیچکدوم عمل نکرد امشبم باز مامانش مهمونی داره نزدیک ۳۰ و ۴۰ نفر و شوهرم با اینکه میدونه کمرم گرفته حداقل به جای من نرفته کمک و هنوز از دستمم ناراحته که دیر رفتم . حالا من دفه های قبلی هم زیاد کمک نمی رفتم ینی در حین مهمونی بیشتر کمک می کنم
دختر خوب راحت بگیر بخواب تو خونه خودت به هیچی هم فکر نکن
ن عزیزم زیاد نیست
به جاش خودت بگو من زیاد کار کردم خستع شدم.. درک میکنن
خودتو بزن به مریضی حتی دکتر هم واقعا برو
باز هم با خونسردی با همسرتون صحبت کنید و بگید انتظارش بیجاست وقتی شما ناراحتی دارین با محبت و زبونم نرم بهش بگو
بهتره بری مهمونی تو جمع بگی، ببخشید خانوما من کمرم گرفته لطفا کارهای نشستنی بدید من انجام بدم
طوری بگو که همه بشنون
خوب الان ک عقدی زنگ بزن بگو مامان من کمرم گرفته دارم میرم دکتر نمیتونم بیام
مجبور نیستی که
دو سه روز اول برای بلند شدن ازش کمک میگرفتم روز سوم برداشت بهم گفت انقدر خودتو شل نگیر و زود خودتو ننداز زن باید تند فرز باسه از الان اینجوری باسی بعدا چی میشی . از اون روز شده با درد از جام پا میشم ولی ازش کمک نمیگیرم
هرجوری از الان رفتار کردی تا آخرشم همینه
اگه خودت هی بندازی تو دست و پا برای خودت ارزش نزاری اونا هم کم کم فکر میکنند وظیفته و اگه نکنی ازت طلبکارند اگه از الان برای خودت ارزش بزاری و فقط در حد لزوم و توانت کمک کنی هیچوقت هم ازت متوقع نمیشن
همونجوری از مهموناشون پذیرایی کنند که قبل از ازدواج شما میکردند
شوهرتم بهش رو نده زیاد توضیح هم نده
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
