سلام.پسرم ده سالشه.خیلی بی اعتماد به نفسه.توی جمع دوستاش حرف نمیزنه.کارهای اونا رو مدام تقلید میکنه.کاملا مطیع رفتار میکنه در برابرشون.مدام باهاش صحبت میکنم اما تغییر نمیده رفتارشو.نمیدونم چ برخوردی داشته باشم
مدام بخاطر چیزای کوچیک تشویقش کن تا اعتماد ب نفس بگیره
سرزنشش نکن به زور مجبورش نکن با اعتماد به نفس باشه
مدام تشویقش کن باهاش بازی کن ، همیشه بهش توجه کن و با شوق و ذوق به حرفاش گوش بده
شادش کن ، دوسش داشته باش
از سمت من ک خیلی ارضا میشه از لحاظ احساسی.مدام توی خونه باهاش حرف میزنم بازی میکنیم.قربون صدقش میرم .بزرگترین تنبیه واسش قهر منه.اما خب قسمت اول حرفاتونو رعایت نکردم.چون وااقعا همیشه ارش خواستم با اعتماد به نفس حرف بزنه
اونموقع بیشتر ترس به دلش میشنه ، اصلا در این مورد باهاش حرف نزنین
والبته همه شبیه هم نیستن ، خصوصیات اخلاقی همه باهم فرق داره بزرگتر بشه فرق میکنه شاید اونم یه پسر درونگرا هس
منم بچگی خجالتی بودم ولی الان فرق کردم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
