ما توی یه مجتمع آپارتمانی زندگی میکنیم...بعد ظهرا خیلی از بچه ها میان دم بلوکا بازی میکنن...دختر من 6 سالشه...چون خیلی تنهاست و هم بازی نداره جدیدا اجازه میدم بره بازی بکنه باهاشون...خودمم از بالکن مراقبشم...اینم بگم دخترم خیلی اجتماعی و سرزبوندار و خجالتی و اینا نیست...ولی نمیدونم چرا بازی نمیکنن باهاش...یه دختر هست از بچه من یه کم بزرگتره 8 9سالست...همه بچه ها رو میکشونه سمت خودش و دختر منو به بازیشون راه نمیده...چند باریه این اتفاق افتاده...دخترم از غروب که اومد خونه همش ناراحت بود و فکرش مشغول...میگفت اصلا بازی نکردن با من...الآنم که خواست بخوابه گفت مامان دلم داره از ناراحتی آب میشه😢دلم کبابه واسه بچم😥...راهکار بدید بهم لطفا...اگرم نذارم بره بیرون همش از پنجره میره نگاهشون میکنه...اوناهم گاهی صداش میکنن بیا بازی...اما هر موقع نمیخوان به بازی راهش نمیدن...
عزیزمم
نمیتونی ببری پارک
یه خواهری برادری بیار براش تک فرزندی بده
اگه پر بازدید شد برای شادی روح پدرم صلوات بفرستید
برو به بچه هایی که همسن خودشن بگو که باهاش بازی کنن
دوست ندارم خاطره بد از این دوران تو ذهنش بمونه یا احساس طرد شدن بهش دست بده
اخی عزیزم درک میکنم برای منم مشابه این پیش اومده سعی کن خودت یه بار بری یه محبت جمعی به دوستاش بکنی تا نظرشون جلب شه مثلا بستنی بخری براشون یا خوراکی و...
منم پسرم اینجوری شد نرفت پیششون. یکی از بچه ها منو دید گفت چرا نمیاد گفتم اخه بهش گفتید نیا توبازیمون.
منم دلم کباب میشه اما سنگ گذاشتم رو دلم چون مدرسه برن هزارجور رفتار میبینن همه جا باهاشون نیستیم که. فقط بهش گفتم بعضی از بچه ها اینجوری ان و اشکال نداره و... .
خودمونم بچه بودیم کم از این اتفاقا برامون نیفتاده زیاد بهش فکر نکن
بفرست مهد یا خودت باهاش برو پایین وقتی خودت بری مجبور میشن بازیش بدن
کیکی چیزی درست کن ببر برا بچه ها دخترت هم ببر بهشون بگو باهاش بازی کنن به همون دختره که گفتی همه رو میکشونه سمت خودش بگو مراقب دخترت باشه اینطوری حس مسئولیت پذیری بهش دست میده باهاش بازی هم میکنه
برو با بچه ها حرف بزن
