او هنوز هم زیباست!
دروغ زیبا نیست؛ اما در عین حال گریه کودکی بر بستر تنهایی، کوچ کرده بر بالین غم و عزادار گیسوان سیاهش به رنگ دریای شب هم زیبا نیست.
آیینه دروغ بگو!
اشک مرواریدی دخترک را بخر!
نگاهش را امیدوار کن و به او زندگی ببخش!
آیینه نگاه کن!
نسیم گریانی، آرزوهایش را برد!
خنده هایش را دزدید!
نبضش را گرفت و به او مرگ داد!
دروغ قلب مادرش را تسکین داد، ارام گرفت! ارام باش!
اکنون حسرت عروسک نمی خورد و اضطراب درد نمی کشد، غصه زخم نداردو گریه شوق نمی کند.
ارام خفته است و رنج نمی بیند!
آینه نگاه کن!
رنگ چشمانش، رنگ آسمان سپیده دم شده و دستانش آرام گرفته، قلبش نمی تپد اما او هنوز هم زیباست!
