*****جذب گروهی*****

 روز هشتم :
آمیزه‌های انرژیِ مثبت
در یک قلب شکرگزار، همواره ضیافت برپاست.
دبلیو. جی. کامرون (۱۸۷۹-۱۹۵۳)
روزنامه‌نگار و بازرگان

شکرگزاری پیش از خوردن غذا یک رسم هزاران ساله است که به دوران مصر باستان برمی‌گردد. با شتاب گرفتن زیاد زندگی در قرن بیست و یکم، صرف وقت برای سپاسگزاری پیش از غذا به فراموشی سپرده شده است. استفاده از فرصت سادهٔ خوردن غذا یا نوشیدن برای قدرشناسی باعث افزایش انرژی مثبت در زندگیِ ما می‌شود.

اگر شما به زمانی می‌اندیشید که به راستی گرسنه بودید و به خاطر خواهید آورد که در آن موقع نمی‌توانستید به درستی فکر کنید یا کاری انجام دهید، آنگاه احساس ضعف بدنی می‌کنیدو اندام‌هاتان دچار رعشه می‌شود. ذهن‌تان از کار می‌افتد و احساس‌تان فروکش می‌کند. تمام این وقایع در اثر نخوردن غذا، حتی برای مدتی کوتاه اتفاق می‌افتد. شما به غذا نیاز دارید تا زنده بمانید، فکر کنید، احساس خوبی داشته باشید، بنابراین قدرشناس بودن نسبت به غذا یک معاملهٔ بسیار عادلانه به نظر می‌رسد.

برای آنکه نسبت به غذایی که می‌خورید احساس قدرشناسیِ بیشتری داشته باشید، یک لحظه صبر کنید و به تمام کسانی بیندیشید که برای آنکه شما غذایی برای خوردن داشته باشید، زحمت کشیده‌اند. برای آنکه شما میوه و سبزیِ سالم برای خوردن داشته باشید، باغداران باید گیاهان را بکارند و به آنها غذا و آب لازم را بدهند و از آنها مراقبت کافی به عمل آورند تا بعد از ماه‌ها بتوانند محصول آن را آمادهٔ برداشت کنند. پس از آغاز برداشت، این محصولات باید به صورت مناسب بسته‌بندی شود و در اختیار پخش‌کننده‌ها و عوامل، حمل و نقل قرار گیرد و آنها با پیمودن مسافت‌های طولانی و با زحمت شبانه روزی و هماهنگ با سایر عوامل، میوه وسبزی را به صورت کاملاً سالم و تازه به شما می‌رسانند.

به دامپروران بیندیشید که گوشت را فراهم می‌آورند، به ماهی‌گیران، مزرعه‌داران، پرورش‌دهندگان چای و قهوه و تمام کسانی که به صورت خستگی‌ناپذیر کار می‌کنند تا غذای مورد نیازمان را به موقع به ما برسانند. زنجیرهٔ تأمین غذا در جهان به سازماندهیِ بسیار دقیقی نیازمند است که هر روز باید آن را اجرا کرد و زمانی به ابعاد آن پی خواهید برد که به تعداد افرادی فکر کنید که در رساندن امکانات و ملزومات خوردن و نوشیدن به مغازه‌ها، رستوران‌ها، کافه‌ها، سوپرمارکت‌ها، هواپیماها، مدارس، بیمارستان‌ها و هر خانه‌ای بر روی زمین سهیم‌اند.

غذا یک هدیه است ! این هدیهٔ طبیعت است، چراکه اگر طبیعت با خاک، مواد مغذی و آبش به ما غذا نمی‌داد، چیزی برای خوردن نداشتیم. بدون آب، هیچ غذا و نبات و حیوان یا انسانی وجود نداشت. ما از آب برای پختن و تهیهٔ غذا، نگهداری باغ‌هامان، استحمام، ادارهٔ ماشین‌آلات و ابزار، حمایت از بیمارستان‌ها، تولید سوخت، استخراج معادن، صنایع تولیدی، تسهیل حمل و نقل، ساخت راه‌ها، ساختن لباس‌ها و کلیهٔ لوازم و وسایل مصرفیِ روی کره زمین، ساخت پلاستیک، شیشه، فلز، ساختن دارو، خانه و هر ساختمان و سازهٔ دیگر استفاده می‌کنیم. و اینکه، آب، بدن ما را زنده نگاه می‌دارد. آب، آب، آب، آب باشکوه!
«اگر در کره زمین نیرویی شگفت وجودداشته باشد، بی‌تردید در آب نهفته است.»

ما بدون آب و غذا کجا می‌بودیم؟ بی‌تردید الان، اینجا حضور نداشتیم. هیچ‌کدام از دوستان و اعضای خانواده‌مان نیز اینجا نبودند. نه امروزی داشتیم و نه هیچ فردایی. لیکن حالا در اینجا بر روی این سیارهٔ زیبا با تمام چالش‌ها یا تفریحات جذاب آن در کنار یکدیگر زندگی می‌کنیم و این همه به دلیل آن است که طبیعت به ما آب و غذا را هدیه داده است. گفتن کلمهٔ سپاسگزارم، پیش از خوردن یا نوشیدن هر چیزی، درک عملی و سپاسگزاری نسبت به معجزهٔ آب و غذاست.

مسئلهٔ باورنکردنی آن است که سپاسگزار بودنِ شما نسبت به غذا و آب تنها بر زندگیِ شما تأثیر نمی‌گذارد بلکه، قدرشناسی‌تان بر منابع جهان نیز تأثیر خواهد گذاشت. اگر به تعداد کافی افرادی یافت شوند که بابت غذا و آب سپاسگزار باشند، این رفتار باعث کمک به افراد گرسنه و نیازمند خواهد شد. با استفاده از قانون جذب، قانون نیوتن برای کنش و واکنش، قدرشناسیِ فراوان، به همین میزان فراوان واکنش به همراه خواهد داشت که باعث برطرف شدن کاستی‌ها و کمبود منابع غذایی در زندگیِ همه خواهد شد.

به علاوه، شکرگزاریِ شما نسبت به غذا و آب باعث ادامه یافتن انرژیِ مثبت در زندگیِ‌تان خواهد شد و کاینات ریسمان طلاییِ خود را برای شما خواهد بافت و برای هر چیزی که برای‌تان عزیز است، هرچه که عاشق‌اش هستید و هر چیزی که آرزویش را دارید.

در روزگاران گذشته مردم بر این باور بودند که وقتی آب و غذاشان را با قدرشناسی تقدیس می‌کردند، همه چیز در زندگی‌شان به والاترین درجهٔ خلوص می‌رسید و اگر به تئوری‌ها و دستاوردهای فیزیک کوانتومی بنگریم که این روزها ارایه شده‌اند، به درستیِ ادعای آنها پی خواهیم برد (تأثیر بیننده). تأثیر بیننده در فیزیک کوانتومی بر این دلالت دارد که بیننده هرچه را که ببیند باعث تغییر در آنها می‌شود. فرض کنید که اگر تمرکز قدرشناسی بر غذا و نوشیدنی‌تان ساختار انرژیِ آنها را تغییر دهد و آنها را به گونه‌ای خالص کند که هر چیزی را که شما مصرف می‌کنید، اثر نهاییِ آن بر سلامتیِ بدن شما چه خواهد بود؟

یک راه برای آزمودن نیروی قدرشناسیِ سریع نسبت به غذا و نوشیدنی آن است که غذا و نوشیدنی‌تان را مزه کنید. وقتی غذا یا نوشیدنی را مزه می‌کنید، قدر آنها را خواهیددانست. به عنوان یک آزمایش، دفعهٔ بعد که غذایی می‌خورید یا مایعی می‌نوشید، هنگامی که لقمه‌ای برمی‌دارید، بر مزهٔ غذا در دهان‌تان یا بوی مایعی که فرومی‌برید تمرکز کنید. آن‌گاه درخواهید یافت که وقتی بر غذا یا نوشیدنی در دهان‌تان تمرکز می‌کنید و آن را می‌چشید، مزه و بوی آن بسیار زیاد به نظرتان می‌آید ولی وقتی که بر مزه و بوی غذا تمرکز نمی‌کنید، از درک آن غافل می‌مانید.
این انرژی و توان تمرکز و شکرگزاریِ شماست که به سرعت بر طعم و بوی غذا می‌افزاید!

امروز پیش از آنکه چیزی بخورید یا بنوشید، خواه یک وعده از خوراک روزانه‌تان باشد یا یک تکه میوه، لقمه‌ای کوچک باشد یا نوشیدن حتی یک جرعه آب، یک لحظه تأمل کنید و به چیزی که می‌خواهید بخورید یا بنوشید خیره شوید و در ذهن‌تان یا با زبان‌تان کلمهٔ سپاسگزارم را بلند بر زبان آورید. و اگر که می‌توانید، یک لقمه غذا بردارید و آن را واقعاً بچشید و ببینید نه تنها لذت شما را از غذا بیشتر خواهد کرد بلکه باعث ایجاد حس قدرشناسیِ بیشتری در شما خواهد شد.

شما همچنین می‌توانید کاری را انجام دهید که من انجام می‌دهم، این کار باعث افزایش حس قدرشناسی در من می‌شود. هنگامی که کلمهٔ سپاسگزارم را می‌گویم، انگشتانم را بر فراز غذایم و نوشیدنی‌ام تکان می‌دهم تا گرد و غبار انرژی بر آنها ریخته شود و فرض می‌کنم که این گرد و غبار به سرعت هر چه را که لمس می‌کنم خالص می‌گرداند. انجام این کار باعث می‌شود که فرض کنم شکرگزاری بخشی از ترکیبات انرژی‌زاست و من می‌خواهم آن را به هر چیزی که می‌خورم و یا می‌نوشم، بیافزایم. شما یک پاشنده در دست‌تان دارید و می‌توانید آن را پیش از خوردن هر غذایی به آن بیافزایید و تأثیرش را بیشتر کنید.

اگر در هر زمان از روز فراموش کردید که پیش از خوردن یا نوشیدن کلمهٔ سپاسگزارم را بگویید، به محض آنکه یادتان آمد، چشمان‌تان را ببندید و در ذهن خود به عقب برگردید و لحظه‌ای را که مشغول خوردن غذا بودید در ذهن‌تان به تصویر بکشید و در این لحظه کلمهٔ سپاسگزارم را بگویید. اگر چندین بار در طول روز فراموش کردید که برای خوردن یا نوشیدن خود شکرگزاری کنید، آنگاه این تمرین را فردا تکرار کنید. شما نمی‌توانید حتی یک روز را در ساختن قدرشناسی‌تان از یاد ببرید چون آرزوهای شما به این بستگی دارد.

قدرشناس بودن برای ساده‌ترین چیزها در زندگی مانند غذا و آب، یکی از ژرف‌ترین گونه‌های قدرشناسی است و هنگامی که شما این اندازه از قدرشناسی را حس کردید، آنگاه درخواهید یافت که معجزه اتفاق می‌افتد.

تمرین شمارهٔ ۸
آمیزه‌های انرژی مثبت
۱- موهبت‌هاتان را بشمارید: لیستی از ده موهبت خود تهیه کنید. بنویسید که چرا احساس شکرگزاری می‌کنید. لیست خود را دوباره بخوانید و در پایان هر موهبت، کلمهٔ سپاسگزارم را سه بار تکرار کنید و تا آنجا که می‌توانید حس شکرگزاری داشته باشید.
۲- امروز پیش از آنکه چیزی بخورید یا بنوشید، به چیزی که می‌خواهید بخورید یا بنوشید نگاه کنید و در ذهن‌تان یا به صورت زبانی و بلندکلمهٔ سپاسگزارم را بگویید. اگر می‌خواهید می‌توانید با دست‌تان گرد و خاک انرژی مثبت را بر غذا یا نوشیدنی‌تان بریزید.
۳- امشب پیش از اینکه به خواب بروید، افکارتان را متمرکز کنید و کلمهٔ سپاسگزارم را بابت بهترین اتفاقی که در روز برای‌تان افتاده بگویید.