*****جذب گروهی*****

اینم تمرین فردا . . . کلاس جادوگری یک جادوگر (جلسه 23 _ سیستم آرزوها ) سلام و سلام و مثل همیشه هزار سلام. زود می رم سراغ درس این دفعه .امروز با قانون 24 از سیستم آرزو ها شروع می کنیم.باشه؟ قانون 24 _پیدا کردن گره ی کار! وقتی توی فصل بهار، کار گر های چوب بر، کنده های بیشمار درختها رو از رودخونه پایین می فرستند، گاهی الوار ها به صورت متقاطع سر راه هم قرار می گیرند و مانع عبور بقیه ی الوار ها می شوند.تو این زمان تنها راه چاره اینه که کارگرها دنبال اون کنده ای بگردند، که مانع عبور و مرور شده.اون ها اون الوار رو گره ی کار می نامند! وقتی کارگرها گره ی کار، رو مستقیم قرار می دهند، الوار های دیگه آزاد می شوند و به راهشان ادامه می دهند! وقتی آرزویی برآورده نمی شه، حتما" باید گره ی کار رو پیدا کرد! یعنی باید در پی اندیشه ای باشیم که بزرگترین ستم رو در حق ما می کنه! یعنی همون گره ی کار که راه بر آورده شدن آرزو رو بسته! معمولا" بزرگترین گره ی کار در این موارد " نفرت " است.نفرت مانع تحقق خیر و صلاح ما میشه.ما معمولا" از کسانی که راحت تر از ما به آرزوشون رسیدن، در ته اعماق وجودمون نفرت داریم! لطفا" نگید نه! بهتره با خودمون روراست باشیم! رشک، غبطه، حسادت، بدگویی از آدمهای موفق، همه رگه هایی از نفرت دارن! چقدر تا به حال بدگویی آدم های موفق رو کردیم ؟! مثال: اگه مثلا" شما یه فروشنده هستین و یه نفر درست کنار مغازه ی شما بیاد و شروع به فروشندگی اجناسی مشابه شما بکنه، ممکنه ته دلتون دچار ناراحتی بشین که چرا؟ نکنه اون مانع پیشرفت شما بشه؟نکنه شما و اجناستون به اندازه ی اون مقبول نباشین؟ این یعنی رگه هایی از نفرت! راه حل :بهترین راه برای حل این گره اینه که کسانی رو که قبل از شما به آرزوهایی شبیه شما، دست پیدا کردن ، دوست داشته باشین! اگه قلبا" هم نمی تونین، شروع کنید به زبان و کلام، برای اون ها طلب برکت و دعا کردن.کم کم بارقه های نور از زبانتون به قلبتون جاری می شه! قول می دم! قول می دم اگه برای رقیب های کاری ، مالی، و حتی عشقیتون خیر بطلبین، اولین چیزی که عایدتون می شه، خیریه که نصیب خودتون می شه! ( قانون کارما) پس گره تون رو بیابید.ممکنه بیشتر از یک گره داشته باشین.اون وقت، الوار های موفقیت و وفور نعمت، شتابان از رودخونه به سمت شما سرازیر می شه! تمرین _این رو به عنوان یک قانون مهم در توانگری به یاد بسپرین و مدام با خودتون تکرار کنید: هیچ کس چیزی به آدم نمی دهد، مگر خود او! و هیچ کس چیزی را از آدمی دریغ نمی کند، مگر خود او! اگر خود من عوض شوم، شرایط عوض خواهد شد! جایی که راه نیست، خدا راه می گشاید! قانون 25 _ سپردن کارها به بازوی بلند خدا! حتما" مطلب بالا باز شما رو به یاد قانون کارما انداخت. یعنی همون قانون بوم رنگ ها. که می گه هر چیزی در طبیعت به خود ما بر می گرده. پس خوبه یه مثال جالب رو هم بشنویم. همه مون از ظلم و ستم و سنگدلی فرعون در حق قوم بنی اسرائیل زیاد شنیدیم. می دونین که فرعون کارمای سنگدلیش رو تجربه کرد؟! سنگدلی فرعون، دل خودش رو سنگ کرد!و باعث مرگش شد!چه جوری؟!" لرد مانیاهان " در انگلستان یک سخنرانی در این باره کرد. اون تصاویر حیرت انگیزی از برشهایی رو نشون داد، که نتیجه ی جراحیهایی بود که هزار سال قبل از میلاد مسیح انجام شده بود! اون تصاویری از بقایای واقعی جسمانی فرعون ستمگر رو نشون داد که ثابت می کرد، هر دو بطن قلب فرعون از بیماری آتروما رنج می برده! یعنی وضعیتی که در آن نمکهای کلسیمی در دیواره های شریان ها رسوب می کنه، و اون ها رو سخت و انعطاف ناپذیر می کنه! نارسایی جریان خون از قلب، باعث از بین رفتن شریان در فرعون شده! تغییرات ذهنی ملازم با تصلب شرایین پدید اومده، که عبارت بوده از: " نظر تنگی، قیود دست و پا گیر، هراس از دست زدن به کاری خطیر و سنگ دل شدن! " پس سنگدلی فرعون ، دل خودش رو هم سنگ کرد! نتیجه گیری مهم_پس باور کنیم که همه ی بیماریهای جسمی ما حتی سرطان نتیجه ی ایجاد یک سری افکار منفی در ذهن ماست و راه درمان واقعی اون بیماری، از بین بردن اون فکر منفیه. ( البته ما این رو بعدا " می خونیم که هر فکری چه بیماری ای رو به وجود می آره! ) نفرت و سایر تفکر های منفی ، بر یکایک اندامهای بدن تاثیر می گذارد. اندیشه های اسیدی، در خون تولید اسید می کنند.و همه ی این بلا ها برای این به سر ما می آید، که فکر می کنیم جنگ از آن ماست! و خودمان وارد پیکار می شویم و بر آورده شدن آرزو هایمان را به بازوی بلند خدا نمی سپریم! این خودش ممکنه گره ای باشه که مانع تحقق آرزوی ما شده! در کتاب مقدس آمده : "خدای ازلی مسکن توست.و در زیر تو، بازوهای جاودانیست و دشمن را از حضور تو اخراج کرده می گوید هلاک کن! " و در جایی دیگر می گوید:" و دشمنان شخص اهل خانه ی او می باشند. " یعنی "تفکر منفی" که در ذهن نیمه هشیار خود نقش کرده اید ، همان " دشمن در حضور " است و اما " بازوهای جاودانی " که این اندیشه های دشمن را تار و مار و هلاک می کند، همان قدرت شکست ناپذیر خداست! " اسکاول شین " به شاگردانش تاکید می کرد که تکرار کنند : " بازوی بلند خدا ، انسانها و اوضاع و شرایط را در بر می گیرد تا وضعیت مرا در کف اختیار خود گیرد و از منافع و مصالحم حمایت کند. " تکرار این عبارت، تصویری از بازویی بلند را در ذهن نقش می بندد، که مظهر نیرومندی و حمایت است. با بینش قدرت " بازوی بلند خدا " ، دیگر نه مقاومت می کنید و نه نفرت می ورزید. بلکه آسوده بر جای می مانید تا همه چیز به راه خود برود. از این رو اندیشه های دشمن که در درون خود شما هستند، تار و مار می شوند و در نتیجه اوضاع و شرایط نا مساعد هم ناپدید می شوند. قانون 26 _ هرگز نگذارید که آرزوی قلبی شما به مرض قلبی تبدیل بشود! یکی دیگه از کنده هایی که ممکنه جلوی راه رودخونه ی آرزو هاتون رو بسته باشه یعنی همون "گره ی کار "در بر آورده شدن آرزو ها، بیش از حد خواستن یک چیزه! که به جای اینکه باعث جذب اون آرزو بشه ،باعث می شه همه اش نگران باشیم که اگه نشه ، چی ؟! وقتی زیاده از حد چیزی را می خواهید، همه ی جاذبه ی خود را از دست می دهید! در واقع آرزوی شما به مرض قلبی تبدیل میشه! چون دل نگران و هراسان عذاب می کشید که اگر آن آرزو بر آورده نشود ، چه می شود؟!! پس به تقلا می افتید و اصطلاحا" فکر می کنید جنگ از آن شماست! خودتون رو به هر دری می زنید تا اون آرزو رو بر آورده کنید! مدام دنبال راههای عقلی می گردین و ...خلاصه این که فراموش می کنید که خداوند با اون بازوهای بلندش اگه اراده کنه در آنی از بهترین روش آرزوتون رو برآورده خواهد کرد و نیازی به جنگیدن شما نیست! چون خودش در کتاب مقدس گفته : " ...زیرا جنگ از آن من است نه از آن شما ! " از " لاولاک " ورزشکار مشهور انگلیسی پرسیدند چگونه می توان سرعت و استقامت دویدن را به دست آورد؟ او پاسخ داد: " یاد بگیرید چگونه استراحت کنید! " موفقیت عظیم زمانی از راه می رسد، که ابدا" انتظارش را ندارید! می دونین چرا؟ چون در اون زمان از نگرانی ها رها شدین. یعنی از روش " قانون عدم مقاومت " استفاده کردین.کسانی که در تلاشند تا به زور اوضاع و شرایطی را عوض کنند، به آرزوهاشون نمی رسند. هیچ وقت مغناطیسی رو دیدید که مضطرب و نگران باشه که آیا سوزن ها به طرف اون جذب می شن یا نه ؟!!!درسته! هرگز مغناطیس نگران ندیدید! چون هر مغناطیسی یقین داره که سوزن ها از جهیدن به سمت اون نمی تونند باز بایستند! پس برای رسیدن به آرزوها، باید مثل مغناطیس ، آروم و آسوده و مطمئن باشید! فقط در چنین لحظه ای یک مغناطیس واقعی می شین و سوزن آرزو ها به طرف شما جلب و جذب می شه! پس وقتی آرزویی گره می خوره و برآورده نمیشه، خودتون رو به در و دیوار نکوبید! فقط آروم بمونید و تکرار کنید : " این وضعیت را به خدا می سپارم تا خدا به آن سروسامان ببخشد! " تمرین _مدام تکرار کنید : " اینک زمان مقبول است! امروز روز خوش اقبالی حیرت انگیز من است! " خدایا! من در انتظار غیر منتظره های اعجاب انگیز تو هستم! اینک زمان من است! با بازوی بلند قدرت خود ، آرزوهایم را برآورده کن! آمین!

سلام بچه ها شب همتون بخیر نماز روزه هاتون قبول آره پسرم گفتم به مناسبت فرارسیدت ماه مبارک رمضان یه تغییری ایجاد کنم

سلام بچه ها تاپیک خیلی سوت و کور شده بیان با هم هلش بدیم دوباره راه بیوفته

فران جونم چرا یادمون نیست عزیزم دلمون برات خیلی تنگ شده بابا زود زود اینجا سر بزن

کلاس جادوگری یک جادوگر(جلسه 24 _سیستم آرزوها) سلام سلام سلام و هزاران سلام و برکت و توانگری برای همه ی شما. با جلسه ی بیست و چهارم از کلاس جادوگری ، همراهتون هستم با ادامه ی قوانین سیستم آرزوها. قبلش از همه ی دوستان خوبی که برام نظر یا آف گذاشته بودن، تشکر می کنم. خوب، بریم سراغ بقیه ی قوانین... قانون 27 _ ورود به راه سحرآمیز و جادویی "شهود ". الهام که هدایتی الهی است، مهمترین موهبت زندگی ماست.ما در مسایل مختلف زندگیمان،در بیشتر مواقع سعی می کنیم با ذهن استدلالی (عقل) ، جواب مسایل را پیدا کنیم. شخص عادی تقریبا" همه چیز را محال می انگارد. مثلا" عقل می گوید: "اگر من فقط ماهی سیصد هزار تومن ، در آمد دارم، پس امکان ندارد تا سه ماه دیگر بتوانم صاحب خانه ای بشوم که صد میلیون تومان قیمت آن است! بنابراین بیفایده است که فکر کنم می توانم با سیستم آرزوها آن را به دست بیاورم! " در حالی که در قانون معنویت، فقط زمان حال وجود دارد و بس! این کامیابی و فراوانی ، بر اساس میزان درآمد ما به دست نمی آید بلکه بر اساس مقام ذهنی و باورهای ما به وجود می آید. دو راهی عقل و شهود:ما مدام در مسایل مختلف زندگی ، خود را بر سر دوراهی می بینیم. سر یک راه عقل ما ایستاده با چرتکه ای در دست . او مدام دارایی ها و امکانات ما و میزان رسیدن ما به آرزوهایمان را بررسی می کند و معمولا" هم ، به جواب مناسبی نمی رسد! اما سر راه دوم ، "شهود " یعنی ندای قلبی ما ایستاده است.ندای قلبی یعنی عمل کردن به قانون معنویت. و قانون معنویت به ما می گوید که فقط باید آرزویمان را طبق قانون های سیستم آرزوها ، از خداوند بخواهیم و چگونگی برآورده شدن آن ربطی به ما ندارد. وقتی تصمیم می گیریم که از راه معنویت به آرزویمان برسیم، باید دنبال ندای قلبیمان حرکت کنیم، زیرا شهود، راهی است که خداوند برای رسیدن به آرزو سر راهمان قرار داده است! ( لطفا" به قانون 10 سیستم آرزوها مراجعه کنید. من در اون جا مثالی از خودم درباره ی پیروی از شهود، نوشته ام. ) کتاب مقدس ، شهود را " آوازی ملایم و آهسته " می خواند. در کتاب مقدس آمده : "اما معلمانت، دیگر بار مخفی نخواهند شد. بلکه چشمانت معلمان تو را خواهد دید. و گوشهایت، سخنی را از عقب تو خواهد شنید که می گوید راه این است. در آن سلوک بنما." خیر و صلاحی که خداوند برایتان در نظر گرفته است ، در همان راهی است که ندای قلبتان شما را به آن می خواند. حتی اگر عقلتان راه دیگری را پیش پایتان می گذارد، به آن گوش ندهید. به شهودتان ایمان داشته باشید. هر جا در تصمیم گیری دچار مشکل شدید ، مدام تکرار کنید : " خدایا! مرا با هدایت و شهودی روشن و واضح، هدایت بفرما. تمرین _ به لیست آرزوهایتان رجوع کنید. ببینید در مورد آرزویتان ، انجام چه کاری به دلتان افتاده بود! این همان شهود است! بی مهابا از شهودتان پیروی کنید حتی اگر عقلتان آن را نمی پذیرد! قانون 28 _از هیچ وضعیتی ناراحت نباشید تا وزن و سنگینی خودش را از دست بدهد. وقتی به اندیشه های منفی توجه می کنیم، به آنها پروبال می دهیم.بی اعتنا به ظاهر امور، جوری وانمود کنید که انگار همه چیز دارد به نحوی جادویی مطابق میل شما پیش می رود!همه ی اندیشه های مربوط به ترس، شکست، نفرت، و بدخواهی مانند علف های هرز یک باغ هستند که باغبان آنها را نکاشته و نمی خواهد. مدام تکرار کنید : " هر نهالی که پدر آسمانی من نکاشته، کنده می شود! " یک ضرب المثل چینی می گوید : " آدم عاقل دوخت و دوز لباسش را به یک خیاط ماهر می سپارد. " پس شما هم با باور اینکه طرح الهی زندگیتان را به دست طراح الهی می سپرید، خود را در شرایط عالی ببینید! در اوضاع نا بسامان که همه چیز خلاف میلتان است، به همه بگویید که همه چیز عالیست و دارد خوب پیش می رود! آن وقت، معجزات خیاط اصلی، از راه می رسند! فراموش نکنید در کتاب مقدس آمده که : " آنکه از بخت خود ، گلایه کند، به ملکوت نعمت در نمی آید!" قانون 29 _ایمان کامل به بار می نشیند نه ایمان نصفه! من در باره ی سپردن بار به خداوند و توکل به خدا ، زیاد صحبت کرده ام. اینجا می خوام به اون دسته از دوستانی پاسخ بدهم که مدام از من سوال می کنندکه چرا گاهی وضعیت ما از کسانی که قوانین ذهنی را قبول ندارند، بدترمی شود! می دونین چرا؟ چون ایمان نصفه، نتیجه ی وارونه می دهد! ایمان نصفه یعنی چه؟ یعنی گاهی کسانی که دنبال قوانین معنویت هستند، می بینند به نسبت زمانی که به قوانین ذهنی پایبند نبودند،آرزوهایشان دور تر و دورتر می شود! معمولا" این برای خیلی از دوستان من و حتی گاهی برای خود من هم پیش آمده! که تمرینات ذهنی را انجام می دهیم اما ته دلمان یک راه فرار هم می گذاریم که اگر به نتیجه نرسیدیم، خیالمان راحت باشد، که یک راهی باقی مانده است! این یعنی ایمان نصفه!و ایمان نصفه چون در اعماقش ، ترس از انجام نشدن آرزو را به همراه دارد، انرژی منفی زیادی را به همراه دارد و قطعا" راه را به برآورده شدن آرزوهایمان می بندد. مثال _کشیشی برای بازدید از یک دیر به فرانسه رفته بود.هر روز راهبه ها،کودکان زیادی را اطعام می کردند.اما آن روز بدون آذوقه مانده بودند. یکی از راهبه ها با نا امیدی به کشیش گفت که غذایی ندارند و بچه ها باید گرسنه بمانند. راهبه گفت که جز یک سکه ی نقره که آن را برای مبادا نگه داشته اند، پول دیگری در بساط ندارند. کشیش سکه را از او گرفت و آن را از پنجره بیرون انداخت و گفت : " اکنون تنها به خدا توکل کن! منتها با ایمانی کامل! " هنوز جمله ی کشیش تمام نشده بود که مردم با غذا و هدایا از راه رسیدند! به قول اسکاول شین ، این به اون معنا نیست، که همه ی داروندار خودتون رو دور بندازید. منتها به اونها متکی نباشید.به خزانه ی غیبی که خداست، تکیه کنید و این جمله از انجیل را فراموش نکنید : "... زیرا خداوند طلای ما و نقره ی ما و گنج ما خواهد بود! " تمرین _ به آرزویی که هر کار می کنید، برآورده نمی شه، خوب فکر کنید. نکنه شما هم سکه ی کوچک نقره ای را برای روز مبادا کنار گذاشته باشید و همون مانع ایمان کامل شما و باعث برآورده نشدن آرزوتون شده باشه! قانون 30 _پیدا کردن جوهر واقعی آرزو! من در یکی از پست هام به نام " پاسخ به دوستان وبلاگی " درباره ی اینکه چه طوری در زمان آلفا در باره ی آرزو هامون تجسم خلاق داشته باشیم، صحبت کردم. حالا می خوام یکی از مهمترین قوانین سیستم آرزوها رو بگم. مشخص کردن جوهر اصلی هدف در برآورده شدن یک آرزو نقش حیاتی داره. جوهر اصلی هدف یعنی علت اصلی ای که ما در اعماق وجودمون یک آرزو رو طلب می کنیم. نیت واقعی ما و احساسی که از رسیدن به اون آرزو به ما دست می ده، جوهر هدف نام داره. مثال _ مثلا" اگه ما در ذهنمون هدف و آرزومون رو با جزئیات کامل ، مشخص کردیم ، مثلا" گفتیم خانه ای می خواهیم که در خیابان فرشته ی تهران باشد با فلان قدر متراژ،چهار خوابه، با حیاط پر گل ، استخر، و... و توی خانه هم جزئیات دقیق رنگ دیوار، شکل پرده ها، و....را مشخص کردیم، و خواستیم در لحظات آلفا آن را تجسم خلاق کنیم و در حباب صورتی قرار بدهیم، ( به پست ذکر شده رجوع کنید )اول باید از خودمان بپرسیم : " توی این خانه چه کار می خواهم بکنم؟ " پاسخ به این سوال ، جوهر اصلی آرزوی ما را معلوم می کند. مثلا" من یک خونه ی بزرگ می خوام ، باید جوهر هدفم رو بدونم که آیا می خواهم در آن به دیگران فخر فروشی کنم؟ آیا می خواهم در آن ، با آرامش زندگی کنم؟ آیا می خواهم در آن عروسی بگیرم ؟ آیا می خواهم در آن مدیتیشن کنم؟ و... نکته ی مهم _ اگر جوهر هدفتان را مشخص نکرده باشید، بعد از برآورده شدن آن آرزو، بدترین جوهر های هدف ، عینیت پیدا می کنند! یعنی به قول استادم، خانم جهان، ممکن است ماشینی را که می خواهید، به دست بیاورید، اما ماشین دزدی از آب در بیاید، یا به محض خرید آن تصادف کنید ، یا برای عزاداری از آن استفاده بشود و... نکته ی مهم _اشتباه بیشتر ما اینه که فکر می کنیم جوهر هدف باید چیزی ایده آل و عالی باشد. در حالی که اگر جوهر هدف واقعی و همان چیزی که در ته وجود ماست، نباشد، هرگز سیستم آرزوها نمی تواند آن را به شکلی که ما می خواهیم ، بسازد. استاد من می گفت اگر در ته وجودتان میل دارید در خانه ی جدیدتان، به دیگران فخر بفروشید، جوهر هدف شما فخر فروشی است! پس الکی خودتان را اینگونه گول نزنید که من می خواهم در خانه ی جدیدم از فقرا پذیرایی کنم! بنابراین هنگام تجسم خلاقتان ، خود را در جوهر هدفتان تجسم کنید، یعنی در حال فخر فروشی به دیگران! چون این فکر برای شما سرشار از انرژی های نهفته است! نکته ی مهم _ مورد مهمی که در بالا گفتم، هیچ منافاتی با قوانین ذهنی ندارد. ما یک من ایده آل در درونمون داریم که دوست داره، بهترین انگیزه رو از داشتن و برآورده شدن یک آرزو، داشته باشه! اما من ایده آل ، در درون ما، هنوز به مرحله ی واقعی شدن، در نیومده! من واقعی ، می تونه همون من باشه که خونه رو برای فخر فروشی می خواد! در تجسم خلاق، من واقعی آرزو رو به تحقق نزدیک می کنه نه من ایده آل! نکته ی مهم _ نگران نباشید! احساس گناه نکنید! موقع تجسم خلاق، جوهر اصلی آرزوتون رو مجسم کنید. فراموش نکنید همیشه واقعی بودن بهتر و ارزشمند تر از ایده آل بودن دروغینه! بگذارید با خودتون رو راست باشید اون وقت به تدریج اون من ایده آل که می خواد از اون خونه در جهات خیر هم استفاده کنه، واقعی میشه! ( البته فراموش نکنید مطابق قانون کارماها اجازه ندارید در جهت ضرر دیگران چیزی رو تجسم کنید! ) بنابر این هر جوهر هدفی اگر باعث ضرر برای دیگران نباشد،شر نیست.پس با آنچه ته دلمان است، صادق باشیم. خوب! تا اینجا ما سی قانون از قوانین سیستم آرزوها رو با هم مرور کردیم. هنوز قوانین زیادی مونده، اما من ازتون اجازه می خوام که برای تنوع مطالب کلاس جادوگری، چند جلسه به مباحث دیگه بپردازیم، بعد دوباره به سراغ باقی قوانین این سیستم می ریم. قول می دم که مطالب خیلی خوبی در جلسات بعد خواهم داشت و خیلی زود هم آپ می کنم. پس خیلی زود دوباره می بینمتون. و اما شعار جادوگری این جلسه : خدایا! امیدم به مکاشفه و الهام است! از طریق شهودم ، توانگری فراوان را روزیم کن! آمین!

کلاس جادوگری یک جادوگر( جلسه 25 _ ارتباطات ) سلام سلام سلام سلام سلام! به کلاس جادوگری خوش اومدین! اگه یادتون باشه توی پست قبلی گفتم که قوانین اصلی سیستم آرزوها هنوز تموم نشده، اما به خاطر تنوع وبلاگ ، چند جلسه چیزهای دیگه رو می خونیم و بعد دوباره می ریم سراغ سیستم آرزوها. باشه؟ یکی از مباحث مهم در کارهای ذهنی ، ارتباط با دیگرانه. بنابراین ما باید اول از همه بدونیم قوانین مهم در ارتباطات ما با دیگران چیه و چی رو باید رعایت کنیم؟ این یکی از مباحث اصلی در NLP و همین جور اولین درسیه که برای تاثیر گذاری در دیگران و تله پاتی باید بدونیم.حتی در تجسم خلاق وقتی در باره ی شخصی آرزویی داریم، باید بدونیم که اون از نظر ارتباطات، چه جور آدمیه و بعد در باره ی اون تجسم خلاق کنیم، والا قوانین سیستم آرزوها نمی تونند اون رو به ما نزدیک کنند! اول از همه باید بدونیم: _ آدم ها از نظر ارتباطات چند دسته اند؟ 1 _ کسانی که ارتباطاتشون در جنبه ی شنیداری قوی تره. ( آدم های سمعی) 2 _ کسانی که ارتباطاتشون در جنبه های دیداری قوی تره. (آدم های بصری) 3 _ کسانی که ارتباطاتشون در جنبه های احساسی و لامسه قوی تره. (آدم های لمسی ) 4 _ کسانی که هر سه را با درجات مختلف دارند.( بیشتر ما جزو این دسته هستیم اما باید بدونیم ، خودمون و دیگران، در کدوم جنبه قویتر هستیم.) _خصوصیات آدم های شنیداری : این دسته از آدم ها، بیشر به شنیده هاشون توجه می کنند.خیلی سعی می کنند که صحبتهاشون شیوا و جذاب باشه و چون بیشتر تمرکزشون رو روی خوب حرف زدنشون می گذارند، معمولا" آهسته حرف می زنند و هیجان کمتری دارند. معمولا" حرکات دستشون هم موقع حرف زدن خیلی کم و کنده. این دسته از آدمها، وقتی می خواهند که چیزی رو توصیف کنند، معمولا، از جنبه های شنیداری اون رو توصیف می کنند. مثلا" ممکنه در مورد یه جای زیبا از طبیعت بگند که " نمی دونی چه صدای آبشار و رودخونه ای می اومد. شب که شد، همه جا پر از صدای جیرجیرکها بود. پرنده ها همه جا بودند و آواز می خوندند و....کاشکی یه ضبط صوت داشتم و صداها رو ضبط می کردم! هیچ خبری از صدای ماشین و شلوغی مردم نبود، همه جا فقط صدای طبیعت بود. ( اونها واسه مشاغلی مثل جواب دادن به تلفن، گوینده ی رادیو شدن و ...خیلی مناسبن.) _ خصوصیات آدمهای دیداری : این دسته از آدم ها، بیشتر به چیزهایی که به چشم می بینند، توجه می کنند. وقتی هم که می خواهند در مورد چیزی حرف بزنند، طوری صحبت می کنند که انگار تصویر اون جلوی چشمهاشونه. وقتی هم که چیزی رو توصیف می کنند، مخاطبشون فکر می کنه داره اون صحنه رو با چشم های خودش می بینه!اون ها معمولا" تند و زیاد حرف می زنند.و هیجان زیادی دارند و از حرکات دستشون هم زیاد استفاده می کنند. مثلا" اگه یه آدم دیداری بخواد جایی از طبیعت رو توصیف کنه، ممکنه بگه : همه جا سبز سبز بود. درختها اینقدر بلند بودند که انگار سرشون به سقف آسمون می خورد. رودخونه مثل آینه بود. می تونستی خودت رو توش ببینی. اگه یه دوربین همراهم بود، بهترین عکس ها رو ثبت می کردم.کاش نقاش بودم و اون منظره رو می کشیدم! ( معمولا" کسانی که نقاشی بلدن یا اون رو دوست دارن،جزو آدم های دیداری هستند.) _ خصوصیات آدم های لمسی: این دسته از آدمها ، بیشتر به چیزهایی که می شه لمسشون کرد، توجه دارند.از نظر احساسی، عمیق تر از دیگران هستند.خیلی در ظاهر آروم هستند اینقدر که گاهی فکر می کنیم دچار سستی و رخوت هستند. اونها سعی می کنند ملایم و متین باشند . اونها با چیزهایی که با دست میشه لمسشون کرد میانه ی خوبتری دارند. وقتی یک آدم لمسی می خواد جایی از طبیعت رو توصیف کنه، ممکنه بگه : پام رو که توی آب رودخونه کردم، سردی آب رو توی همه ی سلول هام احساس کردم. باد خنک هم می خورد به صورتم، گلهای کنار رودخونه مثل مخمل نرم و لطیف بودند. بوی عطر گلها هنوز داره دماغم رو قلقلک می ده و... ( اون ها عطر شناس های خوبی می شن! ) تمرین _ به آدم های اطرافتون فکر کنید و به خودتون. توی دفترتون بنویسید که به نظر شما ،هر کدوم ، جزو کدوم دسته هستید. اولین کار ، هم در ارتباط واقعی و فیزیکی ، و هم در ارتباط ذهنی و تجسم خلاق ، با یک آدم ، اینه که به حرفهاش و رفتارهاش دقت کنیم و ببینیم جزو کدوم دسته ی بالا قرار داره. البته فراموش نکنین، ما ،بیشترمون، همه ی این جنبه ها رو داریم اما حتما" یک جنبه قویتر از بقیه است. نکته ی مهم :چرا مهمه که بفهمیم اطرافیان ما جزو کدوم دسته هستند؟ مثلا " اگه آرزوی شما به دست آوردن یک دوسته و طبق قانون های سیستم آرزوها دارین درباره ی اون تجسم خلاق می کنین ، حتما" باید بدونین اون جزو کدوم دسته است. فرض می کنیم که آرزوی شما دوستی با یک فردیه که دیداریه. اگه شما توی تجسم خلاقتون ، مجسم کنید که دارید تلفنی با اون حرف می زنید و تلفنی بهش ابراز علاقه می کنید اون حتی اگه این انرژی شما رو دریافت کنه، احساس خیلی خوبی در اون به وجود نمی آد . اگه مجسم کنید که اون رو در آغوش گرفتین ، و دارید بهش می گید که چقدر براتون مهمه، باز هم همین طوره.! حتی گاهی ممکنه اون انرژی کاملا" مثبتی دریافت نکنه یا حتی انرژی منفی دریافت کنه! شما باید مجسم کنید که دارین به اون هدیه می دید، در حالی که کنارش هستین، بهش لبخند می زنید و ... این در دنیای واقعی و فیزیکی هم همین طوره. وقتی می خواین با همسرتون صحبت کنین، وقتی می خواین بچه تون رو نصیحت کنین، وقتی به هر دلیلی می خواین با کسی ارتباط برقرار کنین، باید حتما" از روی نوع حرف زدن و رفتارهاش، تشخیص بدین که جزو کدوم دسته است تا بیشترین تاثیرگذاری رو، روی اون داشته باشین. _ با هرکدوم از این آدم ها باید یه جور خاص برخورد کرد.این به این معنی نیست که بر خلاف واقعیت خودتون رفتار کنین، بلکه به این معنیه که بدونین ارتباط برقرار کردن درست، یک فن و هنره و مثل هر چیزی آداب داره. _ با آدمهای دیداری (بصری) چطور باید ارتباط برقرار کرد؟ اول از همه مراقب باشین که موقع مشکلاتشون به اون ها راه حل ندین، چون اونها احساس کوچک بودن و دیده نشدن بهشون دست میده. احساس می کنند شما نتونستین اون همه عنصر دیدن رو که در اون ها وجود داره، ببینید! و نتونستین باور کنین که اون ها خودشون خیلی خوب همه ی راه حل ها رو می بینند! توضیح و تفسیر زیاد حوصله ی اون ها رو سر می بره. بهترین کار اینه که با دقت و عشق بهشون گوش بدین و اون ها رو ببینید. نظر اون ها به هر چیزی که به چشم بیاد، جلب میشه. اونها عاشق کادو دادن و کادو گرفتن هستند. حتما" روی کادوی اونها ، احساس قشنگی رو که بهشون دارید، بنویسید تا اون رو ببینند و بخونند. والا ممکنه با بی تفاوتی اون رو به کناری پرتاب کنند! براشون نامه بنویسین حتی در حضور خودشون! با اون ها باید پر شور و پرهیجان بود. انگار هر روز اولین روزیه که با اون ها برخورد کردین! دیداری ها از آدم های شل و ول و آدمهایی که کند تصمیم می گیرند، متنفرند.اونها به اینکه از دید دیگران چه طوری هستند، خیلی اهمیت می دن. واسه همین مدام باید نشونشون بدین که در دید شما، بهترین هستند و دوستشون دارین . موقع حرف زدن با اون ها بهتره از حرکات دست و صورتتون بهترین استفاده رو بکنین. با اون ها رفتار مودبانه و خیلی احترام آمیز داشته باشین. فراموش نکنین همیشه جلوی پای یک آدم دیداری بلند بشید تا ببینه که چقدر براش احترام قائلید! _ با آدمهای شنیداری ( سمعی) چطور باید ارتباط برقرار کرد؟ چون سمعی ها خیلی به چیزهایی که می شنوند، اهمیت می دهند، موقع حرف زدن با اونها از جملات بسیار محترمانه و مودبانه استفاده کنین. هیچ وقت صداتون رو بلند نکنین و آروم تر از بصری ها با اون ها حرف بزنین.اگه بهترین حرفها رو با حداقل کلمات یا حس گفتاری معمولی یا بدون عشق، به یه شنیداری بگین اون هیچ چیز از مهربونی حرفهاتون نخواهد فهمید! سعی کنین شمرده و قشنگ با اونها صحبت کنین. سمعی ها از شنیدن جمله ی دوستت دارم بیشتر از هر هدیه ای خوشحال می شن. مدام باید از شما بشنوند که براتون مهم هستند. گذاشتن یه موسیقی قشنگ برای اونها خیلی آرومشون می کنه.اگه هزار تا کار براشون بکنین اما به زبون نگین که چقدر دوستشون دارین، باز هم انگار هیچ کاری نکردین! یادتون نره وقتی با یک آدم شنیداری تند حرف بزنید، اون دیگه هزاران نیکی و مهربونی ای رو که در عمل نشونش دادین، نمی تونه ببینه! اون قبل از هر چیز نیاز داره که شما رو بشنوه! و شما هم حرفهای اون رو بشنوین! پس مقابلش به سکوت فکر نکنین. ساکت شدن شما اون رو می ترسونه و فکر می کنه دیگه براتون اهمیت نداره! مدام با کلام تشویقش کنین. _ با آدم های لمسی چطور باید ارتباط برقرار کرد؟ با اون ها باید ملایم صحبت کرد. باید دستهاشون رو گرم فشرد . باید اونها رو در آغوش کشید تا باور کنند که شما در کنارشون هستید. هیچ چیز بهتر از یک تماس مهربان ، اونها رو آروم نمی کنه. این برای اونها از هر هدیه یا جمله ی دوستت دارم با ارزش تره. اگه هزار بار به اون ها عشق بدید اما موقع فشردن دست شما، احساس کنند دستتون سرده، اون وقت گیج می شن و فکر می کنن حتما" برای شما ارزشی ندارن. مثلا" اگه فرزند شما جزو لمسی ها باشه، حتما" موقع نصیحت کردنش، اون رو در آغوش بگیرین! بدترین راه ایجاد نفرت در یک آدم لمسی اینه که روی اون دست بلند کنید! یادتون باشه یک آدم لمسی با بدنش صحبت می کنه و با بدنش دریافت می کنه. گوش و چشم اون هرگز به اندازه ی بدنش نمی بینه و نمی شنوه! اول دستش رو بگیرید بعد باهاش صحبت کنید! اونها آدم های پر احساسی هستند و دوست دارند هر چیزی رو که دوست دارند، در آغوششون بفشارند! و اما قوانین ارتباطات: قانون اول _ در ارتباطات نباید از خود گذشتگی کنیم! وقتی ما از خودمان می گذریم، ناخودآگاه ما ، برای ما ایجاد توقع می کنه.ما با خودمون می گیم امروز من می گذرم و اصطلاحا" وا می دهم تا فردا اون بگذرد و وا بدهد! این جاست که بعد از مدتی ضمیر نا خود آگاه ما بعد از چند بار از خود گذشتگی می گه: پس من چی ؟ کی نوبت منه؟ و این جا دیگه فاتحه ی ارتباط خونده است! بعضی ها فکر می کنند کارهای ذهنی یعنی گذشتن کامل از خود! ابدا"! بله، درسته! شما هر چی ببخشید، دریافت می کنید، اما موقع بخشیدن تصمیم بگیرید بی قید و شرط ببخشید نه اینکه هر بخششی در شما ایجاد یک طلبکاری نهفته بکنه. قانون دوم _در ارتباطات همیشه دیوار شیشه ای بین خودتان و دیگران را حفظ کنید.یعنی همیشه فکر کنید یک دیوار شیشه ای بین شما و دیگران است! نه اینقدر نزدیک بشید که این دیوار ترک برداره و نه اینقدر دور بشید که نشه ارتباط برقرار کرد. متاسفانه بیشتر ما عادت کردیم که با یک سلام همه ی زندگی خودمون رو برای دیگران شرح می دیم و بعد که ارتباط قطع شد، تازه پشیمون می شیم. قانون سوم _در ارتباطات همیشه دیوار حرمت را حفظ کنیم.عشق یعنی احترام.بدون احترام عشقی وجود نداره! اگه ما حرمت دیگران، احساسات و افکار و عقایدشون رو نگه نداریم، کسی هم حرمت ما را نگه نخواهد داشت. یادتون نره دعوای بزرگ از شوخی کوچک شروع میشه! در ضمن فراموش نکنیم که، یکدفعه جوگیر نشیم! اگر دو نفر خط ارتباطشون پر رنگه و دارن با هم شوخی می کنن، ما اجازه نداریم فکر کنیم که می تونیم همون شوخی رو با اون ها انجام بدیم! قانون چهارم _ یاد بگیریم ارتباط هایمان را تفکیک کنیم.یعنی به قول استادم، به خودمون بگیم با این دوست قراره فقط تا سر کوچه بروم و با آن یکی تا قله ی قاف! با سومی تا پای پله هم نخواهم رفت! قانون پنجم _اول خطوط را کمرنگ بکشیم! بله!ارتباطات مثل نقاشیست! اول خطها را کمرنگ بکشیم، اگر مطمئن شدیم، درست است، آن ها را پر رنگ کنیم. چون خطوط کمرنگ رو اگر اشتباه باشند، راحت تر از خطوط پر رنگ می شه پاک کرد. خطوط پر رنگ، حتی اگه پاک بشن، جای چرکشون رو باقی می گذارن! قانون پنجم _اولین کار در ارتباطات شکستن حوزه ی مقاومت است! ما سعی می کنیم ، ارتباط را برقرار کنیم و بعد آن را به دیگری منتقل کنیم. اما این اشتباهه! چون ضمیر ناخود آگاه هر انسان، به صورت ذاتی، سدی از مقاومت ایجاد می کنه. اگه ما متوجه ی اشتباه شخصی بشویم و به او بگوییم "بیا به تو یاد بدهم ، چون داری اشتباه می کنی!" او حتما" مقاومت می کند و ضمیر نا خود آگاهش شروع به لجبازی می کند. این ارتباط ، راه دارد.در واقع باید فراموش نکنیم که ارتباط ، برخورد دو ضمیر نا خود آگاه به هم است نه برخورد فیزیکی دو آدم با هم! پس مهمترین چیز در یک ارتباط، این است که حوزه ی مقاومت مخاطب شکسته بشود تا بپذیرد که با شما ارتباط برقرار کند.قانون می گوید: راه این کار همانند سازی است! قانون ششم _ اول همانند سازی انجام می شود بعد انتقال ارتباط! نه بر عکس! " بندلر" می گوید: " وقتی نمی توانی کسی را شکل خودت بکنی، خودرا مثل او بکن! " انگلیسی ها می گویند: " وقتی در روم هستی، همان کاری را بکن که رومی ها می کنند! " به این می گویند " همانند سازی". همانند سازی یعنی وجه مشرکی پیدا کن که بتوانی از آن طریق به دل مخاطبت نفوذ کنی! یعنی ببینید، طرف مقابل شما چه چیزی را دوست دارد. مثلا" اگر کسی بخواد با یک فیزیک دان کوانتم ارتباط برقرار کنه، نمی تونه در اولین برخورد از یک مرغداری با اون حرف بزنه و نظرش رو جلب کنه! وقتی کسی از شعر متنفره، نمیشه با خوندن شعر ، به اون نزدیک شد! یک داستان واقعی _ پسر جوانی خیلی دوست داشت که با چارلز دیکنز آشنا بشه.این پسر 22 ساله، که می دونست دیکنز اهل این ارتباطات نیست، در رفتار اون دقت کرد ودید که دیکنز هر روز شش تا هشت صبح در پارک می دوه! اون یه لباس و کفش شبیه لباس دیکنز خرید و هر روز به فاصله ی صد متر با دیکنز، می دوید! پنج روز اول دیکنز به اون توجه نمی کرد اما بعد از پنج روز از اون پرسید: " چرا خودت رو شبیه به من درست کردی؟ " پسر به اون گفت : " چون خیلی دوست دارم مثل شما باشم و با شما دوست بشم!پس تصمیم گرفتم کارهایی رو که شما دوست دارید، انجام بدم! " شاید باور نکنین اما همین قضیه و تلاش پسر، باعث دوستی اونها شد و دیکنز شروع به هم صحبتی با اون پسر کرد! اون پسر بعد ها نویسنده ی مهمی شد! نتیجه : پس اگه ما بریم و از آدم موفقی سوال کنیم که راه موفقیتش چی بوده، ممکنه با ما ارتباط برقرار نکنه. راهش اینه که اول شبیه اون بشیم یعنی همانند سازی کنیم و بعد انتقال ارتباط ، برقرار می شه. قانون هفتم _ برای چیزی به نام دوستی باید وقت بگذارید و بهایش را هم بدهید! ممکنه بگید اصلا" چرا باید برای یک ارتباط این همه کار رو بکنم؟چرا باید زحمت همانند سازی به خودم بدم؟ یادتون نره این یک انتخابه! پس منتش رو سر طرف مقابلتون نگذارید! داستان تشنه شناس _ مردی برده ای رو به بهای گزافی خریدو تو جواب کسانی که می گفتن چرا اون رو خریده ، گفت که اون برده تشنه شناسه! همه پرسیدن یعنی چی؟ مرد گفت یعنی اون تشنه های واقعی رو از غیر واقعی تشخیص می ده! به خواست دوستان، مرد یک مهمونی بر پا کرد . هیچ آب یا نوشیدنی ای در مهمونی اون نبود. مهمانان که تشنه شده بودن به مرد گفتن : پس چرا این برده ی تو متوجه ی تشنگی ما نمی شه؟ برده گفت " هنوز تشنه نیستین! این قضیه ادامه پیدا کرد تا اون جا که یکی از مهمونها طاقتش تموم شد. از جاش بلند شد. شیر آب حیاط رو باز کرد و دل سیری آب خورد. برده جلو اومد و گفت : " حالا واقعا" تشنه بودین! " اگه حوصله ی وقت گذاشتن برای یک ارتباط رو ندارین ، پس واقعا" تشنه ی اون ارتباط نیستین! قانون هشتم _ در ارتباطات،آنچه را بر خود نمی پسندی، بر دیگران هم نپسند!اگه واقعا" تمایل به ایجاد یه ارتباط درست و پا برجا دارین، آنچه را که بر خود نمی پسندین بر دیگری هم نپسندین! اگه دوست ندارین، طرف مقابلتون به شما دروغ بگه، پس شما هم دروغ نگین! اگه کسی مدام پشت دیگران حرف می زنه، نباید ناراحت بشه که دیگران پشتش حرف بزنند! چون از هر دست که بدین، از همون دست، پس می گیرین.( قانون کارما) هر وقت مشکلی در ارتباط شما با کسی پیش اومد، هر وقت از رفتار کسی دلخور شدین، حتما" فکر کنید آیا خودتون مشابه اون رو انجام ندادین ؟ هر توقعی که از طرف مقابلتون دارید، فکر کنید آیا خودتون در همون شرایط حاضرین اون کار رو انجام بدین؟ قانون نهم _ یاد بگبریم در آدم ها نکات مثبتشان را پیدا کنیم و به آنها بگوییم. اگه ما با دیگران احساس رقابت کنیم، نمی تونیم هرگز از اونها تعریف کنیم.وقتی احساس رقابت با دیگران می کنیم که خودمون رو با دیگران می سنجیم.در حالی که این اشتباهه.ما فقط باید خودمون رو با خودمون مقایسه کنیم چون هر کدوم از ما منحصر به فردیم! پس در ارتباطات وقتی نقطه ی مثبتی از کسی می بینیم ، باید حتما" به اون بگیم. یادتون باشه باید حقیقت مثبت آدمها رو دید و به اون ها گفت. نه اینکه مثلا" به کسی که دماغ گنده ای داره الکی بگین که عاشق دماغ اون هستین! در اون دنبال چیز دیگه ای بگردین! مطمئن باشید در هر آدمی چیزی زیبا برای ستایش وجود داره! قانون دهم _ یادمان باشد همه ی آدم ها مثل ما ضمیر نا خود آگاه و خاطرات و ... دارند. وقتی به بانک می رید و می بینید کارمند بانک عصبانیه و کارتون رو درست انجام نمی ده، اول با خودتون فکر کنید که شما هم گاهی پیش می آد که عصبانی هستید و حوصله ی کسی رو ندارید! این جوری حد توقعتون در هر ارتباط ، پایین می آد و در جای درستش قرار می گیره. و اما شعار ما در ارتباطات اینه :" از ما به دیگران ، خیرو آرامش برسد، چه این ارتباط باقی بماند و چه باقی نماند! ( این همون عشق بی قید و شرطه! یعنی بخشیدن برای عشق بخشیدن! نه برای دریافت کردن! و این بالاترین درجه ی ارتباطه! ) خدایا! به ما کمک کن تا از ما به همگان ، تنها خیر و آرامش برسد! آمین!

کلاس جادوگری یک جادوگر(جلسه ی 26 _ دوست داشتن خود) سلام سلام سلام سلام سلام سلام سلام.این جلسه از کلاس جادوگری رو با کلامی از اشو شروع می کنم : " دوست داشتن دشمن، آسان است اما دوست داشتن خود مشکل.بسیار مشکل.تو خودت را خوب می شناسی پس چگونه می توانی خودت را دوست داشته باشی ؟ اما کسی که می تواند به خود عشق بورزد ، می تواند همه را دوست داشته باشد.به خود عشق بورز تا به هر کس دیگر عشق بورزی. اگر بتوانی به خود عشق بورزی، شرط اساسی عشق را تحقق بخشیده ای و از این عشق، صلح و آرامش بر می خیزد و صلح و آرامش دروازه ای است که ما از راه آن پیام خدا را دریافت می کنیم. " درسته! امروز می خوام درباره ی دوست داشتن خودمون صحبت کنم! شاید به نظر عجیب بیاد اما نود و نه درصد آدمها بدون این که حتی کاملا" آگاه باشن، خودشون رو درست ، دوست ندارند! _ اگر هنوز آرزوهایی دارین که برآورده نمی شه یعنی ضمیر ناخودآگاهتون شما رو لایق دریافت اون آرزو نمی دونه چون شما به حد کافی خودتون رو دوست ندارید! _ اگر هر جور بیماری جسمی یا روحی یا فکری به سراغتون اومده یعنی به حد کافی خودتون رو دوست ندارین! کتاب " تعلیم معجزات " میگه: "همه ی امراض، از عدم بخشایش ناشی می شوند.هرگاه بیماریم، باید به پیرامون خویش بنگریم و ببینیم که چه کسی را باید عفو کنیم." حالا من می خوام یادآوری کنم که شاید همه رو عفو کرده باشین اما خودتون رو چه طور؟ _ اگر فکر می کنید اونقدر که باید خوشحال باشید، نیستید یا اینکه هیچ چیز خوشحالتون نمی کنه، باز به همین دلیله! _ اگر دچار اضطراب، افسردگی، بی هدفی و بی انگیزگی هستین، اگه مدام آدم هایی سر راهتون می یان که مانع شما و آرزوهاتون هستن، برای اینه که نیمه ی تاریکتون ، شما رو بی ارزش می دونه پس آدمها و اتفاقاتی رو سر راهتون قرار می ده که یادتون بندازه شما دوست داشتنی و با ارزش نیستین! این ها رو گفتم که بدونین بر خلاف تصور، دوست داشتن خود سخت ترین کار در تمرینات ذهنیه. معمولا" توی ریشه یابی همه ی مسایل ، آرزوها، شکست ها و ... " به عدم احترام به خود " می رسیم. ما یک عالم تمرین ذهنی انجام می دیم و موفق می شیم دیگران رو ببخشیم، و دوست بداریم اما وقتی نوبت دوست داشتن خود می شه ، توی اولین تمریناتش کم می آریم! علم روانشناسی هم میگه که درونی ترین احساس هر کس، دوست نداشتن خود اونه و احساس گناه، برای این که اونقدر که باید ، خوب نیست! به ظاهر قضیه نگاه نکنین،اگه تمرینات خرد کردن ترس ها و نیمه ی تاریک رو درست انجام داده باشین، حتما" به این نتیجه رسیدین که اونقدر که باید خوب نیستم! فقط کافیه یه چراغ روشن کنین و اون رو به پنهانی ترین و تاریک ترین نقاط درونتون ببرین اون وقت حتما" یه دیو بی شاخ و دم می بینین که می گه : " تو اینقدر که باید خوب باشی، نیستی! "(توصیه می کنم حتما اول تمرینات نیمه ی تاریک رو انجام بدین بعد بیاین سراغ این درسها والا ممکنه به نتیجه نرسین) اگه هنوز هم به وجود این دیو در درونتون شک دارین ، صادقانه به خودتون بگین، چند بار تا حالا به خودتون گفتین :" خیلی دوستت دارم؟ چون بی نظیری! " و در مقابل اون چند بار به خودتون گفتین :"همه اش تقصیر خودمه! باز خراب کاری کردم ! و..." پس این رو به عنوان یک قانون به خاطر بسپرین : قانون : هر گونه عذاب ( جسمی، روحی و فکری ) به دلیل انزجار از خویشتن و احساس گناهست. دست کشیدن از این نفرت و انزجار، حتی مرض سرطان را نابود می کند." پذیرش خود" کلید دگرگونیهای مثبت است.احساس گناه، همواره جویای مجازات است و مجازات درد می آفریند. (پس هر دردی که در بدن، روح، فکر و احساستون دارین، یا دردی که از برآورده نشدن آرزوتون حس می کنین، به همین دلیله.) _ تمرین " من باید " : یک ورق و خودکار دستتون بگیرید و چند جمله بنویسید که با "من باید" شروع میشه.هر چقدر از این " من باید " ها دارید ، بنویسید. مثلا" : _ من باید پزشکی قبول بشم. _ من باید حتما" ماهی پونصد هزار تومن در بیارم. _ من باید حتما" تا دو ماه دیگه برم سر کار. _ من باید حتما" چاق تر بشم . و ... بعد جلوی هر کدوم بنویسید " چرا؟ " و بعد جلوی اون جواب رو بنویسید. لطفا" با خودتون صادق باشین حتی اگه جوابها تون مسخره هم باشه عیبی نداره.ممکنه به جوابهایی از این نوع برسین : _ مادرم گفته باید.... _ چون می ترسم که ... _ چون باید بی نقص و کامل باشم.... _ چون خیلی زشتم... _ چون خیلی بدهیکلم... _ چون خیلی تنبلم... _ چون همه مجبورند که.... _ چون موجود بی ارزشی هستم... " لوییز هی " میگه " این پاسخ ها نشون میده که گره ی کار شما کجاست!نشون میده که چه چیزی رو محدودیت خودتون می دونین! "هر بار که واژه ی باید را به کار می بریم،ثمره اش اینه که به زبون بی زبونی می گوییم که اشتباه می کنم، اشتباه کرده بودم، یا اشتباه خواهم کرد! حال آنکه من فکر نمی کنم در زندگی به اشتباهات بیشتری نیاز داشته باشیم! " حالا من از شما می خوام که شما برای همیشه واژه ی " باید " رو از فرهنگ لغاتتون حذف کنید! به جای اون واژه ی " می شد " را بگذارید. چون واژه ی " می شد " به ما حق انتخاب می ده و ابدا" هیچ احساس اشتباه و کم کاری رو در درون ما به وجود نمی آره. حالا تمام جملاتی رو که با " من باید " نوشتین، با " اگر به راستی می خواستم، می شد که ... " شروع کنین و دوباره بنویسید.مثلا" بنویسید : _ اگر واقعا" می خواستم، می شد که پزشکی قبول بشوم. و بقیه.... این بار می خوام جلوی این جملات بنویسید " پس چرا این کار را نکردم یا نمی کنم؟ " و بعد به تک تک اونها جواب بدین.در پاسخ ممکنه به جوابهایی مثل اینها برسین که : _ آخه از ته دل نمی خواستم.. _ چون می ترسیدم... _ نمی دونم این کار رو چه طور بکنم... _چون لیاقتش رو نداشتم... _و.... به قول " لوییز هی " معمولا" در می یابیم، خودمان را سالها برای چیزی سرزنش کرده ایم که هرگز نمی خواستیم انجامش بدیم. یا واقعا" انجامش از توان ما بیرون بوده. یا اینکه مدتها از خودمون انتقاد کردیم ، به خاطر چیزی که نظر خودمون نبوده!معمولا" چیزی بوده که شخص دیگری گفته که باید انجامش بدیم و ما برای به دست آوردن تایید دیگران فکر می کنیم فقط زمانی خوب و با ارزشیم که اون رو انجام بدیم! یعنی باز در نهایت می رسیم به احساس " اونقدر که باید خوب نیستم! " شما هم حتما" تمرین " من باید " رو انجام بدین تا ببینین که در فهرست شما چه چیزهایی هست که میشه با آسودگی کامل حذفش کرد! چند شیوه که نشانه ی آن است که خودمان را به حد کافی دوست نداریم: ( احساس بی ارزشی ) _اگه مدام به سرزنش و انتقاد خودتون مشغولین. _ اگه با بد غذایی، مواد مخدر یا الکل با جسم خودتون بد رفتاری می کنین. اگه سیگار می کشین و نمی تونین اون رو کنار بگذارید. _اگه فکر می کنید دوست داشتنی نیستین. _اگه بیماری جسمی یا روحی در شما به وجود اومده. _اگه در مورد چیزهایی که به خیر و صلاحتونه، مسامحه می کنید. _ اگه در آشفتگی و بی نظمی زندگی می کنید. _ اگه قرض و فشار واسه خودتون درست کردید. _ اگه دوستان یا همسری برای خودتون انتخاب کردین که باعث حس تحقیر شدنتون میشه اما نمی تونید اونها رو کنار بگذارید. _اگه وقتی دوستتون خسته است و مدام غر غر میکنه ، شما دلهره می گیرید که شما چه خطایی کردین که اون این طوری شده. _ اگه دوستی ارتباطش رو با شما قطع کرده و شما فکر می کنید حتما" باید اشکالی در شما باشه که اینطور شده. _اگه ازدواج و آشناییتون به جدایی رسیده و شما احساس تباهی و شکست می کنید. _اگه می ترسید به اضافه حقوق فکر کنید یا اون رو عنوان کنید. _اگه از این که هیکلتون شبیه مانکن ها نیست احساس حقارت می کنید. _اگه از صمیمیت می ترسید و نمی گذارید هیچ کس به شما نزدیک بشه. _اگه برای هر کاری نظر دیگران براتون مهم تر از نظر خودتونه و فقط می تونید کاری رو با جرات انجام بدید که دیگران تاییدش کرده باشند. _اگه راحت پولتون رو برای دیگران خرج می کنید اما برای خودتون سختگیرید. _ اگه چاق یا لاغر هستید. و... تمرین : لطفا" خیلی دقیق فکر کنید و با خودتون روراست باشید و به این سوال جواب بدید. "_شیوه ی شما برای " بی ارزش دانستن خود " چیه ؟! تمرین آینه :یه آینه ی کوچک رو توی دست بگیرید و به چشمهای خودتون نگاه کنید و اسم خودتون رو بگید و تکرار کنید : من تو را دقیقا" همان طور که هستی دوست دارم و می پذیرم. ببینید چه فکرهایی توی ذهنتون می آد؟ (خیلی خوشگل نیستین، نه؟ مگه میشه این آدم توی آینه رو تایید کرد در حالی که هیچ کس دوستش نداره، نه؟ مگه میشه آدم به این بد هیکلی رو دوست داشت، نه ؟ دیگه چی به فکرتون می رسه؟ ) این تمرین برای خیلی ها وحشتناکه. حتی ممکنه گریه تان بگیرد یا دچار خشم بشید. طبیعیه! یک عمر توی آینه نگاه کردید تا از خودتون انتقاد کنید، اون وقت حالا...! اما این تمرین فوق العاده به شما نشون می ده که مشکل اصلی کجاست! بله ... تایید کامل خودتون در مقابل این آینه ی کوچک و بی آزار خیلی سخته.نه؟این نشون میده که حالا داریم به مشکل ریشه ای راستینمون نگاه می کنیم! این که به اندازه ی کافی خویشتن دوستی نداریم. تمرین :حالا یک لیست بنویسید از ایرادها و عیبهایی که فکر می کنید ، دارید.آیا احساس می کنید که زیادی چاق، زیادی لاغر، زیادی کوتاه، زیادی کودن، زیادی پیر، زیادی جوان، زیادی زشت ، زیادی تنبل، و "بالاخره زیادی یک چیزی " هستید؟ و در انتها ، آیا آن طور که باید، خوب نیستید، نه؟! خوب! حالا می خوام یکی از مهمترین قوانین سیستم آرزوها روبگم، تا اهمیت " دوست داشتن خود " رو بفهمین. قانون 31سیستم آرزوها _ اگر خودمان را به حد کافی دوست نداشته باشیم، با هیچ روشی آرزوهایمان براورده نمی شود! چون اگر در ضمیر نا خودآگاهمان ، خودمان را آنقدر خوب ندانیم که لایق دریافت بهترینها باشیم، پس بچه غول بیشعور تمام سعیش را می کند که ما به آرزوهایمان نرسیم تا بیشتر یادمان بیفتد که لایق دریافت چیزهای خوب نیستیم! نتیجه : خوب! همه ی اینها رو گفتم تا به این نتیجه برسم که ریشه ی همه ی مسایل و مشکلات و بیماریها و برآورده نشدن آرزوها ،دوست ندا شتن خودمونه.حالا دیگه لازم نیست که زحمت حل عوارض جنبی از قبیل مشکلات جسمانی، مشکلات مربوط به روابط، مالی یا فقدان خلاقیت رو به خودمون بدیم. اجازه بدید اول بزرگترین مشکل رو حل کنیم و همه ی نیروی خودمون رو صرف حل مشکل " دوست نداشتن خود! " بکنیم. اون وقت می بینید که همه چیز خود به خود درست میشه. تو جلسه ی بعد میگم که باید چی کار کنیم. خدایا! کمکمان کن تا خودمان را همین طور که هستیم دوست بداریم. آمین!