من مجرد بودم با حرفاتونم موافق بودم فکر میکردم چون من قراره خوب تا کنم خوب میشه عاشق شدم فک کردم عشق همه چیو درست میکنه تفکراشو دوس داشتم ب نظرم عاقل بود میتونستیم کنار هم تکامل پیدا کنیم
الان دوباره رسیدم ب حرف خودم چی شد ک خر شدم و فراموش کردم ازدواج گزینه خوبی نیست و فراز و نشیب زیاد داره
به نظرم اگه ادما تلاش کنن تنهایی ب موفقیت و ارامش برسن
فقط مجبورن با خودشون درگیر شن و مبارزه کنن ن با ی نفر و چند نفر دیگه
فاز مجردایی ام ک تا سی سال مجرد موندن و الان میگن پشیمونن ازدواج نکردنو درک نمیکنم
انگار ی چیزی هست توش کشف نشده هنو
بیخیال به اندازه روزا خوب روزای بد داری ک تنها بودنو انتخاب بهتری میکنه