امروز یه گزارش از یه کانال خارجی میدیدم درمورد جراحی زیبایی بود. کلا آمارها و اینا رو یکم بررسی کرد.
و جالب بود که ایران بیشترین آمار سرانه جراحی زیبایی بینی در دنیا رو داره.
و میگفت توی رسانههای غربی در این مورد ایران به این عبارت معروفه:
the nose job nation !!
یعنی سرزمین عمل بینی!!
درسته خب بینی ایرانیا به نسبت اروپاییا گوشتی تر و بزرگتره
اتفاقا دقیقا از این عبارت استفاده کرد که «زنها و مردها زیر تیغ جراحی میرن تا «به ظن خودشون» نقصهای بینی رو برطرف کنن. » یعنی لزوما بینی اونا مشکلی نداره.
یا درمورد کره جنوبی که عمل پلک توش خیلی خیلی رایجه گفت که برای مطابق شدن با استاندارهای غربی، میخوان که تفاوت نژادی خودشون رو از بین ببرن درصورتی که چیز بدی نیست.
خود من بخاطر یه قضیهای یه مدت به عمل بینی فکر میکردم.
ولی هیچ وقت نتونستم قانع بشم براش.
و هنوزم کفه ترازو برام به سمت اینه که نیازی بهش ندارم.
ولی این قضیه توی کشور ما به حدییییییی رایج شده که کمتر کسی از خودش میپرسه آخه چرا؟!
البته که انتخاب هرکسی محترمه.
اما باید این مسائل گفته بشه که تمام دختران جوان فکر نکنن بدون عمل چیزی کم دارن از بقیه یا زیبا نیستن.
و این گزارش تاکید داشت که انجام این عمل ها انتخاب شخصی خودتونه و فوایدی هم داره ممکنه اعتماد به نفس رو بالا ببره ولی قبلش به دو مورد فکر کنید یکی عوارض احتمالی و دیگری اینکه با این عملها شما دارید به این استاندارهای زیبایی افراطی دامن میزنید.
و اینکه بدونید خوشحالی شما در گرو عمل زیبایی نیست و چه بسا بعد از اون هم خوشحال نباشید و باید به جوانب عمیقتر شخصیت خودتون هم بپردازید.
