حس کردم این روزا بیشتر از هر روزی به انگیزه واسه ادامه دادن نیاز داری...
میدونم شرایط تو الان سخته و هیچ چیزی جز رسیدن به هدفت نمیتونه آرومت کنه ؛
اما راهش چیه؟!
مگه جز موندن و ادامه دادن راهی هست؟!
نه دیگه ؛ نیست
پس سختیش باید بگذره ؛ حالا به هر شکلی...
اصلا فکر کن بدون تحمل این سختیا ، رسیدی به چیزی که میخواستی...
به نظرت هنوزم واست مثل قبل با ارزشه؟!
خب نه ؛ نیست
شیرینی رسیدن به هدفت از ذره ذره تحمل این روزا شکل میگیره ...
باید کم خوابی رو تحمل کنی ، خستگی رو تحمل کنی ، تفریح نکردن رو تحمل کنی و کلی کوفت و زهر مار دیگه رو با خودت بکشونی تا روز کنکورت...
خود من؛
چه صبحایی که 5 دقیقه خواب بیشتر واسم آرزو بود ...
چه هفته های که توی حسرت یه تفریح بدون دغدغه بودم...
چه لحظه هایی که مغزم از شدت خستگی داشت منفجر میشد و مجبور بودم ادامه بدم...
نمیگم الان به همه چیزی که میخواستم رسیدم ؛ اما حداقلش اینه ، میدونم یه بازه یکی دوساله، تونستم کلی سختی رو به جون بخرم ؛ در عوض اون حس رسیدن رو حتی واسه ثانیه دیدن نتایج توی سایت سنجش تجربه کنم
من یه بار همه اینا رو تجربه کردم ؛ حتی بدتر از تو ؛ و الان میگم ارزششو داره واسه هدفت بجنگی!
هرچیزی که میخواد باشه ...
